De predikant van de Presbyteriaanse Kerk in Ierland is in Nederland op uitnodiging van de plaatselijke hervormde predikant ds. L. Schaafsma.

Ds. Hanson was van 1991 tot 2007 zendingspredikant in Blantyre in het Afrikaanse land Malawi. Daar ontmoette hij ds. Schaafsma, die tien jaar lang in Malawi werkte, onder meer als parttimepredikant in de Presbyteriaanse Kerk van Centraal-Afrika.

Vlammetje

De Ierse predikant sprak over de opwekking in Noord-Ierland in 1859. Die opwekking begon als een klein vlammetje, zo vertelde hij. In 1856 werd James McQuilken getroffen door de woorden van een evangelist die hem zei dat niet het lidmaatschap van een kerk maar de persoonlijke kennis van Christus zalig maakt. Een jaar daarna leerde hij Christus kennen en begon hij met drie anderen gebedssamenkomsten in een school in Kells. Die samenkomsten breidden zich uit naar de omgeving.

Miljoen

Tegelijkertijd deed zich in New York een opwekking voor, zei ds. Hanson. De predikant Jeremiah Lanphier, een Nederlander die vreesde de deuren van zijn kerk te moeten sluiten wegens gebrek aan belangstelling, riep op tot gebed. „Tijdens de eerste bijeenkomst waren er zes personen aanwezig. De volgende keer waren dat er 24 en daarna 60. In korte tijd ontstond een opwekkingsbeweging waardoor een miljoen mensen tot verandering kwamen.”

De Ierse kerk zond twee leden naar de Verenigde Staten om van de beweging kennis te nemen. Hun enthousiasme bij terugkeer stimuleerde (het verlangen naar) de opwekking in Ierland. De levens van 100.000 mensen veranderden.

De predikant van Drumore somde gisteravond vier kenmerken van de Ierse opwekking op. Als eerste noemde hij de prediking. „Er waren geen grote predikers, maar ze preekten wel met vurige hartstocht over buitengewone onderwerpen. Ze preekten over de zonde, het oordeel, de hemel en de hel. Verder drongen ze er sterk op aan dat de mensen zich direct moesten bekeren en niet moesten wachten.”

Er was grote aandacht tijdens de godsdienstoefeningen en ook op het land en in de fabriek kwamen er mensen tot bekering.

Het tweede kenmerk van de opwekking was het gebed, dat aan het begin ervan stond en dat bleef. In de stad Ballymena kwamen in 1859 zelfs 35.000 personen in een plantsoen bij elkaar om te bidden.

Het derde kenmerk van de opwekking was de lofprijzing. Mensen zongen niet alleen tijdens de diensten maar ook ervoor, erna en thuis. Als vierde noemde de predikant persoonlijke evangelisatie. Ieren spraken over Christus met hun familieleden en buren en brachten hen mee naar de kerk, zei ds. Hanson.

Het gevolg van de opwekking was dat de kerken herleefden. Het kerkbezoek nam toe en nieuwe gemeenten werden gesticht. Nog steeds zijn er grote gemeenten op die plaatsen waar de opwekking plaatsvond. De huisgodsdienstoefening kreeg ingang en de kerkelijke zending breidde zich uit. Als gevolg van deze hernieuwde zendingsijver begon de Presbyteriaanse Kerk zendingswerk in China.

Alcohol

Ook in de maatschappij trok de opwekking haar sporen. „Mensen lieten de alcohol staan, cafés werden gesloten. De zeden veranderden, geslachtsgemeenschap voor het huwelijk kwam veel minder voor. Ruzies verminderden, zodat sommige rechtbanken maar weinig te doen hadden. Een gevolg was ook dat de bekeerlingen vrijgevig werden en goed onderwijs wilden hebben.”

Ds. Hanson zei dat een opwekking „begint in de eigen ziel.” Hij raadde aan om allereerst daarnaar te zoeken, vervolgens naar het gezin te kijken en daarna naar de omgeving.

De predikant erkende dat het in deze tijd extra moeilijk is om te getuigen. Volgens hem heeft dat mede te maken met het darwinisme dat algemeen ingang gevonden heeft, waardoor mensen niet meer geloven in een Schepper. Hij pleitte voor het geven van verantwoordelijkheid aan kerkleden, zodat ze zich meer betrokken voelen.

Over de politieke situatie in Ierland zei de predikant: „Mijn boodschap is: „Zoek eerst het Koninkrijk van God” en niet: „Zoek eerst het Verenigd Koninkrijk of het Verenigde Ierland.” Ik vind het prima als mensen Brits willen zijn maar ook als ze Iers willen zijn.”