Die laat zich echter weinig zien, deze vrijdagmiddag in de omgeving van Asperen. Waaien doet het des te meer, zeker op de dijk langs de Linge. Met het dak open is het heerlijk fris in de auto. De wind speelt door de haren en boven het windgeruis uit laat de motor zich zo af en toe flink horen.

Ondertussen vertelt Twan waarom zijn examenperiode anders was dan anders. „We wisten dat mijn zusje snel na haar geboorte zou overlijden. Ze had een te kleine borstomvang, waardoor ze niet levensvatbaar was. Tijdens het leren voor de examens dacht ik er wel aan, maar ik kon me ook redelijk goed afsluiten, vooral door boven te zitten. Er kwamen nogal wat emoties los en er moest veel geregeld worden. Beneden werd ik te veel afgeleid.”

Eind mei deed Twan zijn laatste examen. Een week later, op 3 juni, was het zover. Ilse werd geboren. „Het was een heel klein meisje, omdat haar ledematen niet helemaal goed waren gegroeid. Maar als ze in een omslagdoek was gewikkeld, zag je niets aan haar. Mijn vader zei: „Bij een klein 
meisje hoort ook een kleine naam.””

Met de wetenschap dat het kindje slechts enkele uren zou leven, waren het bijzondere momenten voor de familie, aldus Twan. Vooral de laatste keer haar vasthouden en afscheid nemen deed hem veel. Op 4 juni overleed zijn zusje. „Na de begrafenis ontstond er een vreemd soort rust. Er hoefde opeens niets meer geregeld te worden.”

Of hij geslaagd was, wist Twan toen nog niet. Dat hoorde hij vorige week. Zijn tas bungelt zachtjes aan de vlaggenstok bij hem thuis. Inderdaad, Twan is geslaagd voor zijn examen vmbo theoretische leerweg, met bijna allemaal zevens en hier en daar een zesje. Keurig dus. Twans moeder vond dat hij na alle gebeurtenissen wel wat afleiding kon gebruiken, schreef ze in haar e-mail die ze naar de redactie stuurde. De Puntuitredactie vond dat ook.

Hoewel hij zich geen echte autofreak noemt, weet hij toch behoorlijk veel van auto’s af. Dit blijkt ook uit het feit dat zijn favoriete auto een Donkervoort is. Niet de meest alledaagse bolide. Misschien is dat wel de reden dat de Nissan 370Z Twan erg bevalt, omdat zowel de Donkervoort als de 370Z een pure auto is zonder veel comfort. „Die wielkasten zijn echt dik, net zoals die banden”, vindt Twan. „Wat me verder opvalt is de acceleratie. Hij is echt snel.”

Na de plaatselijke McDonald’s met een bezoekje te hebben vereerd, rijden we met volle maag richting Gorinchem. Omdat Twan benieuwd is hoe het voelt om op hoge snelheid met het dak open te rijden, sturen we de Nissan richting de A15. Daar gaat het met zo’n 140 kilometer per uur zonder dak over het asfalt. Over uitwaaien gesproken. Wat een geweld…

Een bijna verlaten parkeerplaats bij de Glasfabriek in Leerdam is een te verleidelijke plek om te laten liggen. Twan filmt de verrichtingen van de Nissan als deze om zijn as tolt tot de rook van de banden komt. Dit maakt een achterwielaangedreven auto tot zo’n leuk voertuig, zeker als het aantal pk’s dik boven de 300 ligt.

Hoewel de cabriorit met iets meer zon nóg meer uit de verf was gekomen, blijkt de middag voor Twan geslaagd. De auto is er niet schoner op geworden, zeker niet als hij zijn chauffeur als laatste naar Fort Asperen loodst. Een landweggetje leidt om het oude fort heen en brengt de Nissan weer terug in de bewoonde wereld. Het stof ligt ondertussen vingersdik op de bumper. Dit biedt Twan de mogelijkheid om zijn mening op de auto te schrijven. In één woord: „Keigaaf!”

Rook van de banden

Als je wat afleiding kunt gebruiken is een ritje in een Nissan 370Z Roadster zeker een aanrader! Het was echt een super leuke dag.

Gezellig kletsen, meerijden in een bloedmooie auto en dat met het gebrul van een dikke V6 en de macht om bijna elke auto op de weg in te halen; het is echt super! Maar daar bleef het niet bij. Het was niet een dagelijks ritje zoals je normaal naar school zou gaan.

Want ook driften en rondjes draaien op een parkeerplaats zodat de rook van de banden kwam én een korte race met een Audi maakten de middag helemaal af. Als autoliefhebber kun je je eigenlijk geen betere dag voorstellen.

Twan