Onder de delen die bij de wedergeboorte in de mens vernieuwd moeten worden, is ook de tong. De tong in de oude mens is een wereld van ongerechtigheid die het hele lichaam besmet. In de nieuwe mens moet zij een bazuin van Gods lof zijn, die alleen die dingen voortbrengt die het hart in oprechtheid en waarheid bedenkt. Om alles in één samenvatting te zeggen: in het hart begint de genade het eerst en wordt zij het allerlaatst gevoeld. Daarom zegt God: Mijn zoon, geef Mij uw hart.Indien een wedergeborene een zonde zou willen begaan, zou dit als volgt in zijn gedachte moeten komen: Indien ik deze zonde bedrijf, moet ik er berouw over hebben, of niet. Indien ik er berouw over heb, zal dat mij meer geestelijke smart geven dan het vleselijke vermaak waard is. Indien ik nooit berouw heb, zal het mij dood en verdoemenis van mijn ziel baren. Zo een kind van God dit recht in zijn hart bedenkt, zal het de zonde in de eerste opkomende beweging tenietdoen. O, gelukkig is de mens die met zo’n lichaam gezegend is. Ja, gelukkig die zo wederom geboren is. Niet alleen het lichaam moet vernieuwd worden, ook de ziel van deze mens moet door genade worden vernieuwd. Het lichaam en de geest moeten beide God verheerlijken. Gelijk alle delen van het lichaam, zo moeten ook alle krachten van de ziel daartoe worden aangewend.

Isaac Ambrosius, predikant te Preston (De eerste, middelste en laatste dingen, 1660)