De staat moet maatregelen nemen die er daadwerkelijk toe leiden dat de SGP het passief kiesrecht aan vrouwen toekent, zo bepaalde de Hoge Raad vorige maand. Het Proefprocessenfonds Clara Wichmann gaf aan op korte termijn snelle en effectieve maatregelen van de regering te verwachten. Bij dit alles moeten we ons realiseren dat er naast de ”Clara’s” nog andere vrouwen zijn die nauwlettend toezien op de uitvoering van het VN-Vrouwenverdrag, en daarmee op de door de regering te nemen maatregelen.In de eerste plaats doel ik hiermee op het door vrouwen gedomineerde Committee on the Elimination of Discrimination against Women (Cedaw), het uitvoerende VN-comité voor de uitbanning van alle vormen van discriminatie tegen vrouwen. Dit comité bestaat volgens artikel 17 van het VN-Vrouwenverdrag uit 23 „deskundigen van hoog zedelijk aanzien en uitzonderlijke bekwaamheid op het terrein dat door het verdrag wordt bestreken.” Tot op heden heeft slechts één man zitting gehad in het comité.

Verdragsstaten zijn verplicht iedere vier jaar aan het Cedaw te rapporteren over de stand van zaken met betrekking tot de invoering en geboekte vooruitgang op het gebied van gelijke behandeling van mannen en vrouwen. Het comité heeft vervolgens de mogelijkheid om aansluitend op de rapportages aanbevelingen te doen in het jaarverslag. Aanbevelingen kunnen een nadere uitleg inhouden van verdragsbepalingen, ze kunnen ook dienen als extra aansporing voor verdragspartijen om een bepaald beleid te voeren of om specifieke maatregelen te nemen. Zo kan het Cedaw ook via een aanbeveling aangeven of een door Nederland genomen maatregel tegen de SGP passend is. Bovendien heeft het de bevoegdheid om een staat te verzoeken een tussentijds rapport uit te brengen.

Uit de manier van werken van het comité blijkt dat zij haar taak zeer serieus opvat. Rapporterende staten worden nauwgezet ondervraagd over hun emancipatiebeleid. Het comité wil effecten zien via meetbare gegevens.

In de tweede plaats doel ik op vrouwen die participeren in het Netwerk VN-Vrouwenverdrag. Dit netwerk voorziet het Cedaw van informatie over de situatie van vrouwenrechten in Nederland. Ook ziet het erop toe dat de regering haar verplichtingen uit het Vrouwenverdrag nakomt. In dit netwerk participeert uiteraard ook de Vereniging voor Vrouw en Recht Clara Wichmann. Zo is het actiekringetje weer rond.

Ten slotte kent Nederland naast de verplichte rapportage aan het Cedaw nog een eigen, unieke rapportage aan het parlement. Die interne rapportage houdt in dat de regering –twee jaar voor de verplichte landenrapportage– verslag uitbrengt over de uitvoering van het VN-verdrag.

Mocht de regering in de ogen van de bewakers van vrouwenrechten onvoldoende maatregelen nemen tegen de SGP, dan zal er van diverse zijden druk worden uitgeoefend om dat recht te zetten. Men zal niet rusten totdat die grote misstand in onze democratische rechtsorde is uitgebannen, of de SGP-vrouwen dat nu op prijs stellen of niet.

De auteur werkt bij de Belastingdienst en studeert rechten.