Kerk & religie

Conferentie in Tokio

De laatste dag van de wereldzendingsconferentie in Tokio is aangebroken. Er zijn veel goede dingen gezegd door mensen die van harte God willen dienen. Maar ik heb ook wat gemist, namelijk aandacht voor theologie.

Marten Visser
14 May 2010 20:11Gewijzigd op 14 November 2020 10:32
Marten Visser (r.)
Marten Visser (r.)

Zendelingen zijn praktisch ingesteld. Dat mag. Maar als je theologie vergeet, gaan er dingen mis. Zo werden er deze conferentie geen duidelijke grenzen getrokken bij extreem charismatische predikers. In de Tokio Verklaring, die op de zendingsconferentie is ondertekend, staan veel belangrijke dingen. Maar de bewoordingen zijn onnauwkeurig.Het gaat vrijdag onder andere over Europa. Voor het eerst klinkt er een verhaal waarin niet de juichtonen overheersen. De Zweedse inleider laat duidelijk zien hoe in Europa binnen een eeuw de kerk veel van haar kracht verloren heeft. Het is een verhaal van neergang en haast hopeloosheid.

Na afloop van de toespraak blijft het even stil. Dan beginnen mensen te huilen en te bidden. Ze zijn verslagen dat het continent waar vanuit eens het Evangelie voortging, nu bijna in een doodsslaap lijkt verzonken. Voor de Afrikanen, de Latijns-Amerikanen en de Aziaten is godsdienst een belangrijk en natuurlijk onderdeel van hun leven. Ze kunnen zich gewoon niets voorstellen bij de secularisatie die Europa in haar greep heeft.

De Europeanen verzamelen zich voor in de zaal, en de mensen uit de rest van de wereld staan om hen heen om te bidden voor een opwekking in Europa. Een Koreaanse zendeling sluit af: „Vandaag hebben we opnieuw de roep van Europa gehoord: Kom over en help!”

’s Middags is er een aantal bijeenkomsten waar de vertegenwoordigers uit verschillende regio’s van de wereld nog een keer samenkomen om afspraken te maken hoe ze in de toekomst verder zullen werken.

Een aantal zendelingen en missiologen krijgt de ”Paulusprijs” uitgereikt. „We spreken meestal pas goed over iemand als hij overleden is”, zegt de Peruviaanse dagvoorzitter. „Maar namens de kerk zullen we nu al graag dank u wel zeggen.”

Degenen die de onderscheiding krijgen, worden naar voren geroepen. Ze zijn allemaal rond de 80 jaar. Er zijn grote namen bij uit de zendingswereld maar ook een aantal mensen dat vrijwel anoniem bleef, zoals een zendeling die al 56 jaar in Japan werkt.

Ten slotte wordt de Tokio Verklaring voorgelezen. Daarin wordt gesproken over de verlorenheid van mens, omdat hij zondaar is van nature en door daden. Alleen door het geloof in het verzoenend lijden en sterven van Christus is redding mogelijk.

Dáárom is zending belangrijk. Om te evangeliseren, kerken te planten en mensen te onderwijzen hoe ze op alle gebieden van het leven God de eer kunnen geven.

Dr. Marten Visser is zendeling in Thailand namens de Gereformeerde Zendingsbond (GZB) en Overseas Missionary Fellowship (OMF). Hij doet deze week verslag van het wereldzendingscongres in Tokio. Vrijdag deel 3 (slot).

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer