„Tijdgeest heeft christen in de greep”
Christenen moeten zich niet rijk rekenen met de toegenomen belangstelling voor religie. De aversie tegen „religieus gemotiveerde vrijheidsbeperking” neemt namelijk eveneens toe, aldus Tweede Kamerlid Van der Vlies.
De SGP-politicus hield donderdag in het academiegebouw van de Groningse universiteit voor zo’n honderd CSFR-studenten en belangstellenden een lezing over de toekomst van christelijke politiek.Van der Vlies waarschuwde tegen teveel enthousiasme over de toenemende belangstelling voor religie. „Religie staat weer hoog op de agenda na 11 september 2001, maar dan vooral in negatieve zin. Verkiezingsprogramma’s reppen over religieuze tolerantie, maar dan alleen zolang het de vrijheid niet raakt. Want religie is bedreigend vanwege gebruik van geweld, het doorbreken van de scheiding van kerk en staat en het torpederen van verworvenheden als het homohuwelijk of het zelfbeschikkingsrecht over het leven. Er wordt nog altijd gezegd: Weg met religieus gemotiveerde vrijheidsbeperking.”
In het publieke domein worden grenzen gesteld aan religie, betoogt hij. De scheiding van kerk en staat wordt, omdat ze niet helder af te bakenen is, gevoelig voor misbruik. „Tijdens de kabinetten Paars werden geloofsbezwaren tegen het homohuwelijk ongegrond verklaard. Ik hoor het minister Dales nog zeggen: We hadden het toch over een burgerlijk huwelijk.”
Religie mag maatschappelijk alleen een duit in het zakje doen als dat in de politieke kraam van pas komt, aldus de SGP-voorman. „ God wordt dan in dienst van mensen gezet. Het spreken van kerken over asielzoekers of voedselbanken wordt gretig onderstreept. Maar als een kerk iets zegt over het homohuwelijk, vertonen ze zogenaamd grensoverschrijdend gedrag. Dat zou ordeverstoring van kerkdiensten, notabene door een politicus, legitimeren”, zegt hij, doelend op de „stampij in Den Bosch.”
De SGP’er ziet verder geen direct verband tussen een opleving van religie en een opleving van geloof in God. „Binnen die opleving past ook de bloei van de islam, de groei van het aantal ietsisten en van mensen die zoveel geloof in zichzelf hebben, dat ze niet kunnen geloven in een mooie toekomst na dit leven.”
Volgens de politicus heeft de overheid boter op het hoofd inzake de islam in Nederland. „Radicale moslimgroepen worden zorgvuldig losgepeld van deze wereldgodsdienst. Men heeft het standpunt dat elke religie vreedzaam is. Ze worden zelfs gesubsidieerd om een eigen zuil te vormen. Wie zo hamert op neutraliteit geeft dergelijke anti-christelijke ideologieën vrij spel en toont zich hulpeloos in zijn poging groeiende ambities van de islam te pareren. Ik moet vaak denken aan de zeventig koningen uit Richteren 1 die met afgesneden duimen kruimels van de vloer moesten rapen. Dat is onmogelijk.”
Zullen christelijke instituten het nog lang volhouden, nu er wordt gemorreld aan de SGP, het onderwijs en de vrijheid van kerken? Van der Vlies: „Laten we geen spookbeeld oproepen maar laten we het gevaar ook niet al te gemakkelijk wegredeneren. Na de SGP kunnen ook kerken aan de beurt komen.”
Moet er in de politiek niet gewoon worden samengewerkt, door er met geven en nemen het beste van te maken, vraagt een ander. Samenwerken gebeurt, antwoordt Van der Vlies. De achterliggende gedachte van zijn politieke arbeid legt hij uit aan de hand van 1 Korinthe 12. „Doe alles tot eer van God. Dan ga ik voor een programma waarin de contouren van de samenleving zo goed mogelijk beantwoorden aan wat God van ons vraagt.”
Hij haalt een voorbeeld aan over palliatieve zorg. „Een omslagmoment was dat de Kamer het niet louter als een afbreuk van euthanasiemogelijkheden zag. Minister Borst zei vervolgens: „Voor 95 procent is palliatieve zorg een optie. Wat wil jij dan met die 5 procent?” Dan blijf ik knokken om die 5 procent te verminderen. Omdat ik met een principe in de politiek wil staan.”
De tijdgeest heeft volgens Van der Vlies niet alleen de samenleving, maar ook christenen in zijn greep. „Het is zo snel: jij in jouw hoekje, ik in het mijne. Zo zeggen we dat moslims zich op een dwaalweg bevinden, maar geloven we dat echt? Wat doen we er dan aan? We mogen de overheid niet oproepen om moskeeën te sluiten, terwijl we kerkdeuren voor moslims gesloten houden.”
Christelijke politiek is het bedrijven van contrasterende politiek door een contrasterende partij, zegt Van der Vlies. Die politiek heeft volgens hem toekomst, „ondanks het zorgwekkende populisme en ondanks dat media als Twitter de politiek uit het Binnenhof halen. Geloof houdt geen rekening met het zichtbare, maar met de Onzichtbare. We mogen door het geloof weten opgevangen te worden door Gods genadige armen.”
