God is niet gewoon de zondaar te verrassen. Integendeel, Hij waarschuwt voor het gevaar dat hem boven het hoofd hangt. Hij legt immers de bijl reeds neer bij de wortel van de boom, eer hij wordt opgeheven. Een krijgoverste was gewoon wanneer hij voor een stad lag, eerst een witte vlag te hijsen. Daarna hees hij een rode en daarna stak hij een zwarte vlag op. Dat deed hij tot bewijs dat eer hij kwam tot de strijd, hij de vrede wil aanbieden. Dit was een wet in Israël. Doch God biedt niet eenmaal Zijn vrede aan, maar de gehele dag breidt Hij Zijn handen uit tegen een wederstrevig volk. Met veel lankmoedigheid verdraagt Hij ook de vaten des toorns ten verderve toebereid. Wie staat niet verbaasd over Gods lankmoedige verdraagzaamheid? Om maar niet te spreken van de eerste boze wereld, Sodom en Gomorra, waarin geen tien rechtvaardigen te vinden waren. Veertig jaren, zegt de Heere, had Ik verdriet van dit geslacht, hun snode ondankbaarheid verdragende. Met grote lankmoedigheid wacht God op hun bekering. „Was uw hart van boosheid, o Jeruzalem, opdat gij behouden wordt.”W. van Schie,predikant te Delft (”Manasse in zijn goddeloosheid en bekering”, 1714)