De voorzorgsmaatregelen op de dag van de opening van het Britse parlement zijn vele. Sommige daarvan zijn al eeuwenoud.Zo doorzoeken de bewakers, yeomen, voor aankomst van de koningin de kelders van het parlementsgebouw. Een traditie die teruggaat tot 1605, toen –tijdig– een complot tegen de koning werd ontdekt. Engelse rooms-katholieken wilden dat jaar het parlementsgebouw opblazen en zo de protestantse koning James I en zijn aanhang doden. Sindsdien dalen de in het rood geklede beveiligers elk jaar af naar de kelders. Puur ceremonieel.

Een andere traditie is dat de koningin voordat zij vanuit Buckingham Palace naar het parlement vertrekt één lid van het parlement in ‘gijzeling’ neemt en ‘vastzet’ in haar paleis. De koningin garandeert zo haar veiligheid voor het geval het parlement haar vijandelijk zal bejegenen. Als de koningin weer heelhuids terug is op Buckingham Palace wordt het parlementslid weer vrijgelaten.

Optocht

De tocht van het paleis naar het parlementsgebouw maakte de 83-jarige koningin samen met haar man ook woensdag weer per koets. De stoet doet denken aan die op Prinsjesdag in Den Haag: paarden, koetsen en erewachten.

Aangekomen bij het parlement begint het pas voor de vorstin. Zij krijgt er de koningsmantel omgehangen –de sleep daarvan wordt door pages gedragen– en zij krijgt de Imperial Statekroon op haar hoofd. Alles moet de positie van de soeverein luister bijzetten. Ook de leden van het House of Lords, vergelijkbaar met de Nederlandse Eerste Kamer, zijn in ceremonieel tenue.

De troonrede spreekt de koningin uit in de Lords Chamber, de Eerste Kamer. Daar staat haar troon. Zij kan de jaarlijkse toespraak niet houden in de Commons Chamber, zeg maar de Tweede Kamer, omdat haar voorganger koning Charles I in 1642 probeerde een paar leden van het House of Commons te arresteren. Sindsdien mag de koning hun vergaderingen niet meer bijwonen.

Vlakke toon

De koningin spreekt haar rede op een vlakke toon uit en legt zo weinig mogelijk accenten, om zo haar onpartijdigheid te benadrukken. De vorstin vertelt welke staatsbezoeken zij het komende jaar zal afleggen en welke staatshoofden naar Engeland komen.

Zij besluit haar rede –geschreven door de regering– met de woorden: „My Lords and Members of the House of Commons, ik bid dat de zegen van God Almachtig op uw beraadslagingen mag rusten.”

Daarna vertrekt de koningin met evenveel ceremonieel vertoon en rijdt zij per koets terug naar Buckingham Palace. Dan is het woord aan de Britse parlementariërs.