Van de zonden moet men het volgende weten: Ze zijn zonder getal, meer dan de haren van het hoofd en het zand aan de zee. Ze zijn echter ook zeer verschillend naar de aard van de mensen die ze doen. Ik zou duizenden zonden kunnen noemen en aan al die zonden maakt de mens zich in meer of mindere mate schuldig. Dat hoeft niet altijd met de daad, hoewel het zaad waaruit al die zonden geboren worden wel in het hart verborgen kan zijn. De een doet deze, de andere die zonde naar dat zijn verdorven hart en vuile drift hem aanport.Al deze zonden die we gevoeglijk naar de wet van de Tien Geboden brengen, kunnen tot twee voorname zaken teruggebracht worden, namelijk openbare of verborgen zonden. De openbare zonden zijn zulke woorden en werken die men doet voor het oog van de wereld, of die gehoord en gezien worden. Zonden zijn tegen God als men Gods bestaan, Zijn hoogheid en heerschappij over alles, verloochent of van Zijn goddelijke natuur als lichamelijk spreekt, zoals Farao, die zei: „Wie is de Heere wiens stem ik gehoorzamen zou?”

Het is zonde als men de werken van Zijn handen die Zijn almacht uit niet heeft voortgebracht, zonder opmerking, verwondering of vernedering aanschouwt, zodat men God daarin niet verheerlijkt.

Jeremias Hollebeek,predikant te Leiderdorp

(”De zonde, de oorzaak van Gods oordelen”, 1747)