Van de 600 mensen die de afgelopen dagen het oord Kroeze Danne bezochten, is driekwart moslim, zegt organisator Johanna Marten, zelf afkomstig uit het Midden-Oosten. „Onder hen merken we een honger en een dorst naar Jezus. Moslims zien dat christenen iets uitstralen wat zij niet hebben. In de afgelopen dagen zagen we bij hen een intense belangstelling voor de Bijbel en het christendom.”Voor de achtste keer organiseerde Marten onder de paraplu van Gave, een stichting die de relatie tussen kerk en vluchteling wil stimuleren, een conferentie voor moslims. „We hebben voor deze mensen uit het Midden-Oosten gekozen omdat de meeste vluchtelingen in Nederland uit dat gebied komen. Omdat culturele verschillen te verwaarlozen zijn, kunnen we een aparte week voor hen beleggen.” De meeste bezoekers kwamen uit Irak en Syrië. Lezingen en discussies werden gehouden in het Arabisch met vertalingen in Engels, Koerdisch en Nederlands via een koptelefoon.

Langzaam druppelt de grote zaal vol, met opvallend veel twintigers en dertigers. Na een kwartier manen Arabische teamleden bezoekers te gaan zitten. Achter op de rode shirtjes van het organisatieteam staat Psalm 96:2 in Arabische letters. „Zingt den Heere, looft Zijn Naam; boodschapt Zijn heil van dag tot dag.”

Aan de muur achter in de conferentiezaal hangen tekeningen van de 8+-groep, gemaakt tijdens een van de dagprogramma’s voor kinderen. De tekeningen beelden Bijbelse geschiedenissen uit als de schepping of gelijkenissen over Jezus, de Goede Herder. Habib en Mustafa schilderden met plakkaatverf een huis op een berg. Een man loopt er in de regen naartoe. „Bij God kun je schuilen”, staat er in wiebelig kinderhandschrift onder.

Vervuild

Toch moeten moslims veel hobbels over om het Evangelie te kunnen accepteren. Is de christelijke God één? Waarom zijn goede werken niet nodig om zalig te worden? Waar komt een moslim terecht na het leven? Een panel van vijf christenen uit het Midden-Oosten beantwoordt vragen van bezoekers.

Is de christelijke God in drie goden gescheiden? vraagt iemand de panelleden. „Nee, op het moment dat Jezus begint te groeien in de buik van Maria, is Hij al één met God.” Om erop te laten volgen: „Geen mens kan God behagen dan door Jezus Christus.”

Een conferentieganger vraagt zich af of een christen mag liegen. Een van de panelleden maakt een omtrekkende beweging en begint eerst over zonde. „Eén zonde, klein of groot, is als een druppel inkt in een glas water. Al het water is vervuild. In het Midden-Oosten mogen we om bepaalde redenen liegen. Maar volgens de Bijbel is dat even zwaar als overspel.”

Hij sluit aan bij het dagelijks leven van de bezoekers, veelal vluchtelingen uit asielzoekerscentra (azc’s) die nog wachten op een verblijfsstatus. „Zo mag je niet liegen over je leeftijd tegen de overheid. Als God wil dat je teruggaat of blijft, is daar niet tegenop te tornen.” De spreker vertelt over een Jemeniet „die tot geloof kwam en in berouw de overheid vertelde ooit een verkeerde leeftijd te hebben opgegeven. Hij moest terug naar zijn geboorteland, maar mocht na enkele jaren toch naar Nederland.”

Ook de eeuwige toekomst roept vragen op. Een jongeman uit de zaal staat abrupt op: „Ga ik niet naar het paradijs als ik moslim ben?” Een panellid antwoordt dat het christendom geen paradijs kent, maar een nieuw paradijs: de hemel. Hij gebaart breeduit en glimlacht. „God houdt van alle mensen, niet alleen van christenen. De mens maakt onderscheid in godsdiensten, maar God niet. In Johannes 17:3 staat wel dat we allen hetzelfde nodig hebben. „En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, den enigen waarachtigen God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt.””

Kritiek

De conferentieweek heeft ook een praktische spits. Christenen –sommigen met een moslimachtergrond– verzorgen workshops over man/vrouwverhoudingen, opvoeding en moderne media. Het kinderprogramma wordt verzorgd door bijna twintig Nederlanders.

De relatie tussen man en vrouw riep ook vragen op tijdens de lezing. Het panel hield de bezoekers voor om hun vrouw trouw te blijven als ze een ernstige ziekte heeft of geen kinderen kan krijgen. „Goed opgeleide vrouwen in het Midden-Oosten blijven daarom vaak ongetrouwd, omdat ze niet verlaten willen worden.” Tegen de mannen: „Je hebt alles met haar gedeeld. Je moet in goede en kwade dagen bij haar blijven. Bovendien is het huwelijk een verbond van God. Dat mag niemand scheiden.”

Een andere bezoeker vraagt zich af waarom er op de conferentie zo veel kritiek op de islam wordt geuit. Het panel: „In alle religies gaat het om wetten, getuigenissen en ceremoniën. Maar in het christendom staat een Persoon centraal. Jezus is niet een weg, maar dé Weg. Hij hééft niet alleen het leven, maar Hij ís het leven.”

Naderhand vertelt Marten dat bezoekers vooraf weten dat ze naar een christelijke conferentie gaan. „We hebben vooraf reclame gemaakt in azc’s. De studieweek is bijzonder: voor een lage prijs, soms gratis, bieden we een week aan voor het hele gezin. Ook regelen we het vervoer. Eigenlijk is het een gratis vijfsterrenhotel. We zeggen vooraf wel duidelijk: Je hoort op deze conferentie ook over Jezus.”

Financieel schrijft de conferentie nog rode cijfers. Gave hanteert een lage toegangsprijs, omdat veel asielzoekers bijna geen geld hebben. Zo’n 250 mensen komen gratis, aldus Marten. Marco Vos van Gave: „In de moslimcultuur is het niet gebruikelijk om een toegangsprijs te vragen als je mensen uitnodigt langs te komen.” Het afgelopen halfjaar ontving Gave financiële steun door collectes in kerkelijke gemeenten. Er rest nu nog een gat van 5000 à 10.000 euro. „Vorig jaar is het ook gelukt om dat gat te dichten. Daar hopen we nu ook op.”

De komende twee jaar wil Marten zich via Gave inzetten om het evangelisatiewerk onder asielzoekers in reformatorische kerken te verspreiden. „Ik wil hen danken voor hun steun voor ons werk en hoop op open deuren om meer informatie te kunnen geven.”