Het waren gemeenteleden die de diaconie van de hervormde Eben-Haëzerkerk in Apeldoorn op het spoor zetten om iets te doen voor mensen die getroffen zijn door de economische crisis. „We kregen van verschillende kanten de vraag waar geld gestort kon worden om gemeenteleden die het moeilijk hebben iets extra’s toe te stoppen”, vertelt voorzitter van de diaconie Smit. „Na overleg hebben we toen besloten dat we dit geld op de een of andere manier wilden oormerken.”Het Diaconaal Fonds Crisis­ondersteuning was geboren. „Daarin konden we het geld storten dat gegeven werd voor hulp aan gemeenteleden die kampen met de gevolgen van de crisis. Tegelijk geef je als diaconie met zo’n fonds richting aan mensen die ook graag willen helpen maar niet weten hoe.”

Smit benadrukt dat de wijkgemeente onmogelijk bijvoorbeeld ontslagen gemeenteleden structureel van inkomen kan voorzien. „Dat is ook niet ons doel. Als er op dat gebied vragen zijn, zullen we mensen eerst doorverwijzen naar de reguliere hulpverlening. Maar het kan wel zo zijn dat er net iets extra nodig is in een tijd waarin het financieel toch al zwaar is. Dan komen wij in beeld.”

Bij het verstrekken van hulp moet de diaconie het volgens Smit vooral hebben van signalen van de predikant of de wijk-ouderlingen. „Of van gemeenteleden die weten dat bepaalde gezinnen het moeilijk hebben. Een kenmerk van de christelijke gemeente is dat we oog hebben voor elkaar. Mensen die in de problemen raken, gaan meestal niet zo snel zelf naar de diaconie.”

Smit weet niet of andere gemeenten in Nederland soortgelijke projecten hebben. „We hebben dit als wijkgemeente gedaan en hebben verder niet nagevraagd hoe dat elders ging. Met dit fonds willen we ook anticiperen op de toekomst. We weten niet hoe de economische situatie zich zal ontwikkelen. Mocht het geld uiteindelijk niet allemaal nodig zijn, dan zullen we andere bestemmingen zoeken.”