Abel piept bij ieder hunebed
Even gaat het mis. Rechts is nog altijd rechts. Maar al na de eerste rotonde is navigatiesysteem Abel hevig van slag. Toch de fietskaart maar gaan ophalen? Stress in een provincie van rust en ruimte.
Het fietsenhok bij restaurant De Drentse Aa in Schipborg puilt uit. Het is duidelijk te zien wat toeristen op een zonnige voorjaarsdag in deze noordelijke provincie het liefst doen. Al dan niet grijsharige vijftigplussers, snelle racefietsers in strakke shirts, maar ook veel kinderen die bij hun ouders achterop het Drentse land doorkruisen. Fietsers die toe zijn aan een korte break doen zich te goed aan een raket of sinassplit. Voor de grotere trek belanden gasten op het terras dat uitzicht biedt over het stroomdal van het natuurgebied. Het beeldscherm geeft aan dat de tocht voor meer dan de helft is volbracht. En dat mag best gevierd worden.Het was anderhalf uur eerder best slikken toen marketingmanager Niels Dijkstra van Tulip Inn Brinkhotel Zuidlaren bij vertrek voorstelde de fietskaart thuis te laten. „Op de huurfiets is Abel geïnstalleerd. De toekomst”, legt hij kort uit. Want hij is enthousiast over het gps dat gasten van een van de vijf deelnemende hotels in Drenthe sinds kort voor 15 euro per dag kunnen huren. Er zitten momenteel acht routes in, die variëren van 24 tot ruim 60 kilometer lengte.
De keuze is snel gemaakt. Het driegangendiner staat om halfacht op tafel. Nu is het al bijna vier uur. Het wordt de kortste, de hunebedroute. En dat komt goed uit, want deze grafkelders uit de prehistorie mag een toerist in Drenthe natuurlijk niet missen.
Hoofd draaien
„Na 70 meter links”, geeft Abel aan. Dat is duidelijk. Toch is het even wennen met zo’n navigatiesysteem aan het stuur. De bewegende groene pijl geeft aan hoe de fietser rijdt. Hij wijst soms ook naar beneden en gaat dan het hoekje om. Soms moeten fietsers dus even hun hoofd draaien om te kijken of links inderdaad links is. En of het wel klopt wat de -overigens vrij kleine- letters onder aan het beeldschermpje vertellen.
Wie dat eenmaal in de gaten heeft, kan aan het grote genieten beginnen. Want Abel leidt al snel via een smal paadje het dorp uit. Het is lekker doorfietsen zonder er steeds de kaart bij te hoeven pakken. Hoewel dat laatste, eerlijk gezegd, ook wel z’n charme heeft. Niet alleen vanwege de kleine ruzietjes die daardoor kunnen ontstaan („Ik zei toch dat we rechts hadden gemoeten?”), maar ook omdat fietsers mét kaart beter weten waar ze zich precies bevinden. Nu ontdekken ze pas naar welk dorp ze op weg waren wanneer ze het plaatsnaambord passeren.
Vandaag geen tijd om te zeuren: niet alleen de route, ook het landschap verrast na iedere bocht. Dan gaat de tocht over een zandweggetje door het bos, dan knisperen de wielen over een smal schelpenpad. Na een fietstunnel kondigt een informatiebord opeens het oudste archeologisch reservaat van Nederland aan: De Strubben-Kniphorstbos. Het 377 hectare grote gebied ligt op een van noord naar zuid lopende zandrug tussen de plaatsen Anloo en Schipborg. Veel oudheidkundige vondsten verraden vroegere jachtkampen en nederzettingen.
De rust daalt neer. Want ook al is het vandaag topdrukte, er zijn maar weinig mensen die dezelfde route hebben gekozen. En dat is maar goed ook. Want voor tegenliggers is het schelpenpad aan de smalle kant.
Dan opeens, als uit het niets, een rotonde. Nu lijkt het toch nog mis te gaan. „Rechtsaf.” Geen probleem. Toch gaat het mis. En spreken de letters even later boekdelen: „U heeft de route verlaten.” Een weg terug wijst hij niet. Dus terug naar het punt waar het fout liep. En daar gaat het weer verkeerd. Want rechts is nog altijd rechts! Even later blijkt de techniek toch gelijk te hebben. Er is nóg een weg. Net vóór de rotonde. En pas dan is de pijl tevreden. Helaas, Abel deelt geen complimentjes uit.
De route gaat verder langs tientallen authentieke Drentse boerderijen. Hoewel bij dat ”authentiek” nog wel wat kanttekeningen te plaatsen zijn: heel wat onderkomens zien er niet uit alsof de van oorsprong arme Drentse bevolking er nog dagelijks zwoegend haar centen bij elkaar sprokkelt. Pas geverfde raamblinden en keurig volgens de laatste mode aangeplante tuinen laten een levensstijl zien die meer past bij rijke vutters uit de Randstad. Zij kopen massaal boerderijtjes op om hun laatste levensfase in relatieve rust te kunnen doorbrengen. De trek naar het platteland heeft zelfs een eigen werkwoord opgeleverd: drentenieren.
Hoop stenen
Abel piept. Dat is een teken dat er iets staat te gebeuren. Een rood huisje geeft een attractie aan. En ja, hoor. Na enkele meters duikt een hoop prehistorische stenen op. Was te verwachten overigens. Want ook de straatnamen zeggen hier veel: ”Weg langs het Hunebed”. Handig is de extra informatie die in het gps is gestopt. Een aanraking van de touchscreen leert dat bij dit hunebed alleen de grote stenen zijn blijven staan. De kleinere exemplaren zijn al vele jaren geleden door rovers meegenomen.
De pas ingezaaide akkers laten zich nog van hun kale kant zien. De vogelverschrikkers weten dat het niet lang meer zal duren voordat drukke tijden aanbreken. Waren dat nu echte dode kraaien die daar als afschrikmiddel zijn opgehangen?
Niet alleen toeristen genieten van de zon. Een Drentse heer heeft zijn lange broekspijpen opgestroopt en schuift een stoel bij voor degenen die langs zijn huis fietsen. De zitplaats blijf leeg. Zelfs vakantievierende medelanders hebben blijkbaar een drukker programma dan hij. Er valt voor hen nog veel te leren.
Van hotel naar hotel
Drenthe heeft een fietspadennet van 1500 kilometer. Niet verwonderlijk dus dat veel vakantiegangers deze provincie met de tweewieler willen ontdekken. Vakantiegangers die graag heel Drenthe willen zien, kunnen ervoor kiezen van hotel naar hotel te fietsen. Vier hotels, verspreid over heel Drenthe, bieden arrangementen aan waarbij de bagage met een taxibusje wordt nagebracht. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk van Tulip Inn Brinkhotel in Zuidlaren naar Golden Tulip Midden-Drenthe in Westerbork te fietsen. En van daaruit weer naar Tulip Inn Ten Cate Emmen of naar Hotel Hoogeveen.
Fietsen -en eventuele kinderzitjes- zijn te huur bij de hotels of zelf mee te nemen. Ook is het mogelijk bij het hotel een lunchpakket te bestellen. De route naar het volgende hotel krijgen gasten gratis mee. Als er een gps beschikbaar is, kunnen fietsers die voor 15 euro per dag bijboeken.
Meer informatie: www.hethotel.nl en www.fietsvakanties.nl. Zie voor een kortingsactie met Erdee card: www.erdeecard.nl.
Abel
Abel is een routenavigatiesysteem voor fietsers en wandelaars, genoemd naar de ontdekkingsreiziger Abel Tasman. Behalve fiets- of wandelroutes bevat Abel informatie over bezienswaardigheden langs de route. Abel is voor particulieren niet te koop maar wordt in bruikleen meegegeven door onder meer hotels. Op het beeldscherm van Abel is een kaart van de regio te zien. Op deze kaart staat met een rode lijn de wandel- of fietsroute afgebeeld. De gebruiker ziet zichzelf als een groene pijl verplaatsen en krijgt op het scherm aanwijzingen te zien zoals ”over 50 meter naar rechts”. Zodra er een nieuwe aanwijzing in het beeldscherm verschijnt, geeft Abel een piepje. Op de routekaart staan allerlei symbolen die de bezienswaardigheden aanduiden. De bezienswaardigheid die het dichtst in de buurt is, kleurt rood. In Twente is de Abel helemaal ingeburgerd. Drenthe is als tweede aan de beurt het systeem te ontdekken. Het is de bedoeling dat er zo veel mogelijk bezienswaardigheden -historische hoogtepunten, maar ook leuke lunchplekjes en galeries- worden ingevoerd. Gasten kunnen daarvoor in deze beginfase hun vakantietoppers doorgeven aan de receptie van het hotel.
Meer informatie: www.uitmetabel.nl.
Dit is een artikel uit de bijlage Uit in NL, die 20 mei verschijnt bij het Reformatorisch Dagblad.