Dat zei ds. G. de Fijter, voorzitter van de synode van de Protestantse Kerk in Nederland, zaterdag op de Israël-Familiedag in de Rotterdamse Doelen. Het thema van de familiedag, georganiseerd door de organisatie Christenen voor Israël, was ”Israël 60 jaar – hoe nu verder?”Ds. De Fijter verhaalde hoe er soms wordt getwijfeld aan de verbondenheid van de kerk met Israël. Hij erkende dat Israël in de Protestantse Kerk en daarbuiten een zeer gevoelig thema is. Volgens hem is er is geen land ter wereld waar het kerkelijk gesprek over Israël zo intensief gevoerd wordt als in Nederland.

Ds. De Fijter memoreerde dat het in 1970 voor het eerst was, dat de kerk zich uitliet over Israël. In dat jaar verscheen het rapport ”Israël, volk, land en staat”. „In de kerkorde is de onopgeefbare verbondenheid met Israël opgenomen. Het behoort tot het belijden van de kerk. Evenals dat we moeten strijden tegen het antisemitisme”, aldus ds. De Fijter.

De synodevoorzitter noemde het antisemitisme een duizendkoppig monster. „De kerk probeert te leven vanuit de verbondenheid met Israël, verbonden aan de Zoon van Israël. Hijzelf heeft ons geleerd voor Zijn volk op te komen.”

Ds. De Fijter verheelde hij niet dat er zakelijke kritiek op Israël mogelijk is. „Vrienden kunnen elkaar beter de waarheid zeggen dan vijanden”, aldus de synodevoorzitter.

Eric Vink, scholenconsulent bij Christenen voor Israël, heeft de afgelopen zeven jaar meer dan 20.000 kinderen mogen vertellen over Israël. „Zo mag ik het gat dichten in het onderwijs over Israël”, zei hij.

Gevraagd wat hij nu precies voor werk doet, verwees hij naar 2 Korinthe 10:5. „Het slechten van bolwerken en van alle redeneringen tegen de kennis van God.” De scholenconsulent is ervan overtuigd dat dat het antwoord is op antisemitisme.

Weerman Reinier van den Berg kan niet om Israël heen als hij zijn Bijbel openslaat, zo zei hij zaterdag. In de Statenvertaling komt hij 1480 keer de naam Israël tegen, in de NBG-vertaling van 1951 1650 keer en in de Nieuwe Bijbelvertaling 1659 keer.

Toen de weerman drie jaar geleden voor de eerste keer in Israël kwam, werd hem tegengeworpen dat het de duurste reis van zijn leven zou worden. Hij moet bekennen dat het inderdaad niet bij die eerste reis is gebleven. „Het is onvergetelijk om de voetstappen van Jezus te mogen drukken”, aldus Van den Berg.

Yosef Begun, een bij velen bekende voormalige ”gevangene van Sion” en Sovjetdissident uit de jaren zeventig en tachtig, vertelde over zijn verbanning naar Siberië toen hij een aanvraag deed om zich te mogen vestigen in Israël. „Zonder strijd geen overwinning”, betoogde hij.

Begun: „In Israël is Jezus geboren en is het christendom ontstaan en van hieruit is de Bijbelse boodschap over de hele wereld verspreid. Jeruzalem is de stad waar Salomo de tempel bouwde. Daarom moet Jeruzalem de hoofdstad van Israël blijven.”

De voormalige Sovjetdissident wil dat Israël de Bijbelse opdracht waarmaakt: „Elkaar liefhebben, de armen helpen, respect voor elkaar hebben. Jezus heeft ons dat voorbeeld gegeven”, zo zei hij.

Ook ds. A. van der Veer, oud-voorzitter van de Evangelische Omroep, deed een oproep om „juist nu onze liefde voor het volk Israël te laten zien.” Hij deed zijn pleidooi niet „omdat het zo’n lief volk is.” Ds. Van der Veer: „Lang niet altijd deel ik de politiek van Israël, maar door genade heb ik de God van Israël in mijn leven leren kennen.”

Jezus is de Poort tot het volk, aldus de predikant. „Daarom mag ik zeggen: Uw God is mijn God en uw volk mijn volk. Omdat Israël het volk van God is, kijk ik anders tegen de fouten van het volk aan. Door genade ben ik aan het volk van Israël verwant.”