Door de wet leert de mens de rechte aard en boosheid van de zonde kennen. De zonde is een overtreding van de wet, een strijdigheid met Gods heilige natuur. Niet alleen ontdekt de wet hem aan wat de zonde in zichzelf is, maar ook wat hij verdient. Hij kondigt Gods wraak aan tegen alle ongerechtigheid van de mensen, tegen de allerminste afwijking van de uiterste volmaaktheid. Hij dreigt met Gods geduchte vloek en rukt het zwaard van Gods strafoefenende gerechtigheid uit de schede tegen elke overtreder.De taal van de wet is: „Vervloekt is een iegelijk, die niet blijft in al wat geschreven is in het boek der wet om dat te doen.” Hij bindt een zware last van schulden op het geweten van de zondaar en verplicht hem om in alle eeuwigheid gepijnigd te worden.

Abraham Booth,predikant te Londen

(”De verloochening van eigen gerechtigheid”, 1775)