Om de broden ging het hen, verwijt Christus de schare in Joh. 6:26. In Ecclesia (orgaan van de Stichting Vrienden van Dr. H. F. Kohlbrugge) trekt dr. H. Klink lijnen naar vandaag. „Wellicht laat Johannes 6 het beste uitkomen wat er momenteel aan de hand is.”„In geen samenleving heeft Christus zich zo bekend gemaakt als in het Westen. Maar handelscentra en kantoorgebouwen prijken inmiddels ver uit boven de kerktorens die ooit de skyline van onze steden kenmerkten, als om aan te geven dat het dagelijks brood –dat belangrijk genoeg is: Christus leert in het ”Onze Vader” erom bidden!– het een en al geworden. Hoe moet Christus gekeken hebben toen Hij zei: „U zoekt Mij om de broden. Werkt niet om de spijs die vergaat, maar om de spijs die blijft tot in het eeuwige leven”? Hoe zal Christus naar óns kijken, met onze video’s, tv-uitzendingen, computergames en focus op ‘vooruitgang’? „U zoekt Mij om de broden…” Welk een verwijt! „Werkt om de spijs die niet vergaat, die de Zoon des mensen u geven zal!” Hij is het ware Brood Dat God gegeven heeft, zelfs zo dat Christus voor de wereld stierf, om dit brood te kunnen geven!

Wellicht laat Johannes 6 het beste uitkomen wat er momenteel, in de huidige crisis eigenlijk aan de hand is.”

De Wachter Sions

Het is een bekende uitdrukking: het ambt aller gelovigen. In de rubriek ”Terzijde” in De Wachter Sions (weekblad van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland) schrijft L. M. P. Scholten erover.

„Op het gebruik van de uitdrukking ”ambt aller gelovigen” is wel enige kritiek te oefenen. Er ligt namelijk het gevaar in, dat men het op één lijn gaat stellen met de drie kerkelijke ambten. Dat kan niet de bedoeling zijn. Op eenvoudige wijze is dat aan te tonen vanuit de Franse taal, waarin Guido de Brès de belijdenis oorspronkelijk geschreven heeft. Daarin gebruikt hij twee verschillende woorden. Sprekend over de ambten van predikant, ouderling en diaken in het begin van Artikel 31 schrijft hij het Franse woord ”office”. Maar in Artikel 28 heeft hij het over ”le devoir de tous fideles”. ”Devoir” zouden wij nu vertalen met ”plicht”. En dat gebeurde ook al in de oudst bekende druk van de Nederlandse vertaling van de belijdenis van De Brès, uit 1562. Daar lezen we ”aller geloovighen schuldighe plicht”. Onze vaderen gebruikten wel meer het woord ”ambt” in de betekenis van ”plicht”; zie bijvoorbeeld Dordtse Leerregels III-IV, 17.

Maar de term ”ambt aller gelovigen” heeft nu eenmaal ingang gevonden in het kerkelijk spraakgebruik. En als men er maar rekening mee houdt, dat het hier om een ander soort ambt gaat dan bij de kerkelijke ambten, is er ook geen bezwaar tegen. Wij zouden zeggen, dat het ambt aller gelovigen voortvloeit uit Zondag 12 van onze catechismus, het antwoord op de vraag ”waarom wordt gij een Christen genaamd?” Het ambt aller gelovigen houdt dan in dat het gehele leven van de gelovigen Gods eer dient te beogen. Zij zijn geroepen Zijn Naam te belijden, zichzelf Gode te offeren en de strijd tegen de zonde en de duivel te voeren. Ook hebben zij als leden van het lichaam van Christus naar Goddelijke roeping elkaar te dienen door de liefde met de gaven hun door God verleend. Zij moeten zich schuldig weten hun gaven ten nutte en ter zaligheid der andere lidmaten gewilliglijk en met vreugde aan te wenden (Zondag 21).”

Israëlbode

Zal het antisemitisme in Oekraïne nog verder toenemen? „Dat geloof ik zeker”, zegt ds. Arkadiy Margulis in de Israëlbode (uitgave van het deputaatschap voor Israël van de Gereformeerde Gemeenten).

„Ik las laatst dat deze tijd alle componenten in zich heeft om enorme antisemitische acties te verwachten. Een socioloog liet zelfs het woord ”pogrom” vallen. Hij riep de christenen in het Westen op om erop voorbereid te zijn dat er mogelijk weer duizenden Russisch-Joodse vluchtelingen kunnen komen. Ik hoorde naar aanleiding daarvan dat er in Zweden en Noorwegen christenen zijn die al een kamer hebben klaarstaan, uitgerust met bedden, kleding en voedsel. De Heere verhoede dat het nodig blijkt.”