De prijs blijkt bij nadere bestudering vooral een stunt te zijn om Rouvoet te beschadigen. De term ”bemoeial van het jaar” doet vermoeden dat de prijs elk jaar wordt uitgereikt, maar dat is niet het geval. Hij is speciaal voor Rouvoet in het leven geroepen. „In principe –en hopelijk– eenmalig”, aldus Jeroen Diepemaat, landelijk voorzitter van de JOVD.Bovendien blijken de liberale jongeren niet erg op de hoogte van de Haagse werkelijkheid. Ze suggereren dat het ministerie van Rouvoet geld kost. Dat is maar in beperkte mate het geval. De bewindsman maakt gebruik van bestaande budgetten van diverse ministeries. Een programmaministerie zorgt ervoor dat er minder verkokerd wordt gedacht en gewerkt in het Haagse. Dat zou liberalen juist aan moeten spreken.

Het sterke vermoeden bestaat dat Rouvoet zelf de term bemoeial uit de mond van de JOVD’ers eerder als een compliment dan als een belediging beschouwt. Hoe meer liberalen roepen dat de bewindsman bemoeizuchtig is, hoe meer bewijs voor Rouvoet dat hij op het goede spoor zit.

Geloofszekerheid
Als er iemand is die in het begin van zijn premierschap een negatieve pers kreeg, dan was het premier Balkenende wel. Na acht jaar progressieve politiek onder paars was de gereformeerde CDA’er het symbool van kleinburgerlijkheid en benepenheid. Ook zijn nadruk op waarden en normen viel niet goed bij de progressieve pers. Verder zou hij gebrek aan leiderschap tonen en ministers te veel aan hun lot overlaten. Ook zijn levensvisie, waarin verantwoordelijkheidsgevoel en afhankelijk ten opzichte van de Schepper doorklonken, deed velen gruwen.

De afgelopen jaren verstomde de kritiek langzaam maar zeker. De politieke beroepswaarnemers moesten constateren dat Balkenende een blijvertje is aan het Binnenhof. De christendemocraat is intussen aan zijn vierde kabinet bezig. Natuurlijk zijn er ook ruzies en crises geweest in de achterliggende jaren, maar die waren niet alleen Balkenende aan te rekenen.

Nu breekt langzamerhand de fase aan van waardering voor de premier. Vorige week verscheen in het blad HP/De Tijd een omslagverhaal over de premier onder de kop ”Leider in crisistijd”. In deze tijd van negatieve berichten over ’s lands economie en sombere prognoses voor de schatkist is er behoefte aan een soort vaderfiguur, aan iemand die stabiel is, aan iemand die zich niet van de wijs laat brengen door hypes, peilingen en zelfs niet door kritiek op zijn persoon. En dat is Balkenende, zo constateert het opinieblad. Zijn christelijke achtergrond is nu zelfs een pre. Hij weet dat zijn boodschap „in essentie toch een variant op de tien geboden” is, „universeel” en „van alle tijden.”

HP/De Tijd analyseert verder: „De vroeg verworven geloofszekerheid, de overzichtelijkheid van de jeugd in Zeeland, de puurheid van het milieu waarin hij opgroeide, de kameraderie van het dorp, de warmte van zijn broers en ouders; het zijn factoren die een onverstoorbare, evenwichtige persoonlijkheid van hem hebben gemaakt.”

En dan volgt er een terechte zin, die de kern raakt van Balkenendes optreden: „Macht, aandacht en pressie hebben nooit vat op hem gekregen, hebben hem niet vervormd.”

Ankersmit
Hij was niet op alle VVD-vergaderingen aanwezig en spreektijd vroeg hij ook niet altijd. Zijn voorkeur ging uit naar bezinnende bijeenkomsten over (de koers van) het liberalisme in Nederland. En als hij dan sprak op een partijbijeenkomst, werd het altijd stil. De Groningse hoogleraar intellectuele en historische geschiedenis, Frank Ankersmit, was een autoriteit in liberale kring. Een beetje links, dat wel, maar toch altijd de moeite waard om naar te luisteren. Hij oriënteert zich op het negentiende-eeuwse liberalisme en kwam van daaruit altijd uit bij een sturende overheid die in deze tijd aandacht moet hebben voor het milieu.

Deze Ankermit heeft zijn lidmaatschap van de partij opgezegd. Hij vindt dat partijleider Rutte niet met een geloofwaardig antwoord op de kredietcrisis is gekomen. Twee weken geleden betoogde Rutte als enige fractievoorzitter dat de begrotingsschuld onder de 2 procent moet blijven. Dat betekent 40 miljard euro bezuinigen. Ankersmit kreeg daar kromme tenen van, zeker toen hij constateerde dat Rutte niet aangaf hoe hij die bezuinigingen wil realiseren.

In het dagblad Trouw van zaterdag legde Ankersmit uit dat de kredietcrisis het ultieme bewijs is van de privatiseringsdrift van de afgelopen decennia, waar de VVD voortrekker van was. Volgens hem is de economische wetenschap eerder een bron van nieuwe inschattingsfouten dan van betrouwbare inzichten. „Dat is waarom de economie –anders dan die naïeve neoliberale sufferds van de VVD nog steeds willen– nooit de plaats van de politiek kan en mag innemen.”
GV

Agenda
De Tweede Kamer gaat deze week weer van start na een week voorjaarreces. De agenda van de Kamer puilt niet uit van spannende debatten. De Kamer is in afwachting van de maatregelen die het kabinet gaat nemen in verband met de crisis.

Uitspraak van de week

„Daarom is het goed voorlopig geen grote woorden in de mond te nemen.”