Ten laatste hebt u nog te overwegen hoe de ziel en het lichaam der vromen zullen zijn, wanneer de gewenste dag van de opstanding zal komen. Hoe zal het zijn wanneer deze twee oude boezemvrienden elkaar weer zullen ontmoeten in een betere staat dan toen zij van elkaar gescheiden zijn? Dan zal er geen strijd meer zijn tussen vlees en geest, maar een heilige overeenstemming in, en een eenparig genieten van God.Zij zullen een voldoening in God hebben en over het geluk om altijd met God te mogen zijn. Zij zullen immers altijd met de Heere zijn, zegt de apostel en hij voegt erbij: „Zo dan, vertroost elkander met deze woorden.” Er is dan ook nergens anders een grond voor deze troost.

Denk ook eens aan de grote luister die zij in het laatste oordeel zullen genieten en de gelukzaligheid die daarop zal volgen. En aangezien er met de dood een aanvang wordt gemaakt met zulk een groot goed waaraan nooit een einde meer zal komen, kunnen zij dan niet gerust zijn in dit leven en sterven? Kunnen zij zich dan niet altijd troosten met wat de tijd, de plaats en de wijze zal mogen zijn, welke God in Zijn wijsheid de bekwaamste acht om hen tot zich te roepen?

James Durham,predikant te Glasgow

(”De zaligheid der doden”, 1735)