Dr. De Vries hééft wat met India. In 1967 -hij was toen predikant van de Christian Reformed Church (CRC) in Grand Rapids- kwam hij tot de overtuiging dat een christen een niet-christen in zijn omgeving dient te onderwijzen. „Zo moet het zaad worden gestrooid, als basis voor een volgende kerk. Het gaat erom de Bijbel over te dragen aan niet-christenen, al was het maar via een eenvoudige bijbelcursus. Dat doen we te weinig. We moeten anderen onderwijzen, opdat ook zij weer anderen onderwijzen.”

Dr. De Vries raakte betrokken bij de International Bible League, die momenteel in 45 landen actief is. In de beginjaren zeventig startte hij zijn werk in India. „Mijn vrouw en ik, we zijn beiden geroepen voor het werk in India.”

In 1984 werd India Mission opgericht. Het motto was ontleend aan Jesaja 61, waar gesproken wordt over de uitroeping van het genadejaar des Heeren. „De boodschap van bevrijding was specifiek gericht op de vrijmaking van hindoe en moslim.”

India Mission werkt volgens drie speerpunten. In de eerste plaats is dat de opleiding tot gemeentestichters. Kandidaten worden hiervoor in twee jaar opgeleid. Eenderde van hun tijd brengen zij door op lagere scholen en in bijbelklassen op scholen. De resterende tijd verrichten zij veldwerk. Elke student heeft als doel 1200 gezinnen te bereiken en ten minste twee nieuwe kerken te stichten. De kerken die via deze methode vermenigvuldigd worden, zijn volgens dr. De Vries van allerlei signatuur: baptisten, pinkstermensen, evangelicalen, „en alles wat er maar te vinden is in India.”

De tweede poot van India Mission is het alfabetiseringswerk, gebaseerd op een op de Bijbel gebaseerd programma van één jaar. Ongeveer 400.000 kinderen zijn zodoende in aanraking met de Bijbel gekomen. De Stichting Ondergrondse Kerk (SDOK) heeft in India ruim 5 miljoen kinderbijbels (met als titel ”Hij leefde onder ons”) verspreid, zowel in het Engels als in twintig lokale talen.

De derde poot vormen de korte bijbelcursussen, die jaarlijks 3 miljoen kinderen bereiken. In twee weken krijgen kinderen, na hun schooltijd, onderwijs in de Bijbel. Dr. De Vries: „Het mooie is dat de kerken in India in toenemende mate selfsupporting worden. Voor 30 procent dragen ze zelf bij aan de voortgang van het werk; 70 procent van de begroting -van 6 miljoen dollar- komt nog steeds uit Amerika. Maar al het werk wordt gedaan door vrijwilligers.”

India heeft sinds 1965 de grenzen gesloten voor buitenlandse zendelingen. Dat heeft de groei van de kerk niet belemmerd, integendeel. Het aantal inheemse zendelingen is zeer groot. India ontwikkelt zich wel steeds meer tot een land waarin het optreden van hindoefundamentalisten leidt tot toenemende vervolgingen van christenen en moslims. „Onder de hindoes bevinden zich maar tussen de 5 en 10 procent fundamentalisten. Ze zijn echter heel fanatiek. Ze bepalen de politieke debatten. Officieel is er vrijheid van godsdienst, maar de verdrukking is evengoed een feit. De hindoefundamentalisten willen niet dat India een seculiere staat wordt. De vrijheid van godsdienst is geregeld in een federale wet, maar in de afzonderlijke staten heersen andere wetten.”

In de (zuidelijke) deelstaat Tamil Nadu bijvoorbeeld -een staat waar een grote en relatief sterke christelijke gemeenschap woont- is recent een wet aangenomen die zogenaamde gedwongen bekeringen verwerpt. De wet is toegejuicht door hindoefundamentalisten, voor wie de massale bekeringen van de hindoestaanse kastelozen tot andere godsdiensten een doorn in het oog waren. „Er zijn inmiddels vier staten die deze antibekeringswet hebben aangenomen”, zo heeft dr. De Vries vernomen.

De Amerikaanse predikant heeft tijdens zijn recente verblijf in India veel vernomen over incidenten als martelingen en arrestaties. Of er doden zijn gevallen, weet hij niet. „Het is uitermate moeilijk om hierover cijfers te bemachtigen. Soms wordt van honderden en zelfs duizenden gesproken. De conflicten tussen moslims en hindoes krijgen de meeste aandacht. Moslims vechten namelijk terug als ze vervolgd worden, christenen zijn veel passiever. Zij zeggen: Jullie kunnen ons slaan, maar wij blijven Christus prediken. We krijgen wel dagelijks rapporten van ongeveer honderd kerkplantingsscholen in heel India. Niet een van deze scholen is zonder vervolging.”

Volgens de meest recente schattingen is 2,1 procent van de Indiase bevolking christen. Maar het echte cijfer ligt rond de 6 à 7 procent, vermoedt dr. De Vries. „Er zijn er velen die in het verborgen christen zijn, mensen die er niet openlijk voor durven uitkomen. Vervolging geschiedt vaak onder een dekmantel.”

India blijft een haard van conflicten. Neem de vele moslims die er wonen. „Niemand weet dat India het grootste aantal moslims heeft. Ondanks het feit dat zij slechts een minderheid in het overwegend hindoestaanse India zijn, is het aantal zeer groot.”

India zal de komende vijf jaar uiteengescheurd worden door talloze conflicten, zo vreest dr. De Vries. „Toch verwacht ik een heilrijke oogst onder de 500 miljoen kastelozen. India is een land van slaven, geestelijk en lichamelijk. Christenen hebben de bevrijdende boodschap van de gelijkheid van alle mensen. We zijn allen naar het beeld van God geschapen. Het kastensysteem is gebaseerd op superioriteit.”

De vervolging van christenen zal toenemen, denkt dr. De Vries. „De regerende meerderheid van landeigenaren is bang dat christenen hen in aantal zullen overtreffen. Het christendom is voor hen een radicale godsdienst, die levens van mensen fundamenteel doet veranderen.”

Het prospectus van Mission India spreekt over duizenden „beslissingen voor Christus”. Dat klinkt op z’n minst arminiaans?
Resoluut: „Dat is niet arminiaans. Kijk de mensen die zo’n besluit hebben genomen maar recht in hun ogen. Het Evangelie heeft hun leven totaal veranderd. Vooral bij kinderen zie je de blijheid, de vreugde. De hardste criminelen zijn toegewijde volgelingen van Jezus geworden.”

Is er ook terugval?
„Als je christen wordt in India, wil je ook de prijs ervoor betalen. Toch zijn er nog veel verborgen gelovigen. Ze willen hun baan niet verliezen. Godsdienst is in India sterk verweven met familie-eer. Als je christen wordt, word je door je vader en moeder uitgestoten. Het aantal van die verborgen gelovigen in India kan volgens schattingen wel 20 procent bedragen. Vertel me dan niet dat de oogst niet groot wordt in India.”