Ondankbaarheid
Onze geestelijke herder Christus heeft niet alleen ten bloede toe gestreden om ons uit de muil van de duivel te rukken, maar Hij bewaart ons ook zo nauw dat de satan geen vat op ons heeft. Een trouwe herder zal zijn schapen, als ze afgedwaald zijn, met al zijn kracht proberen te zoeken, lopende over berg en door dal. Hij hoopt dat hij ze zal vinden, gelijk beschreven is in Lukas 15:4. Christus die het verlorene zoekt en het weggedrevene terugbrengt. Hij ging hen voor in de weg van de waarheid.
Nooit heeft deze Herder gerust, maar Hij is altijd bezig geweest om de Joden, die als dolende schapen waren, te roepen tot Zijn zalige gemeenschap. Er waren voor hen al Zijn leringen, vermaningen en smekingen. Waren deze alle niet Zijn staf liefelijkheid, waarmee Hij hen zocht te leiden?Maar, o, droevige zaak, hoe velen hebben deze Herder veracht, zich onder Zijn staf niet willen buigen, Zij wilden naar Zijn stem niet horen. Vrijwel het merendeel heeft deze goede Herder erkend, noch aangenomen. Dit zien we duidelijk uit zo veel klachten van Christus over hun klare blindheid en ondankbaarheid, hoewel Jezus hun welstand en behoud wenste. Hoe droevig zijn die klacht en dat verwijt.
Johannes Visscherus, predikant te Amsterdam (”De wenende Christus”, 1665)
