Drs. L. D. A. Hartevelt, godsdienstleraar aan de Fruytier Scholengemeenschap in Apeldoorn, ging tijdens zijn lezing over de actualiteit van de voorzienigheid in op een aantal concrete onderwerpen. Hij wees onder andere loterijen, kaartspelen en gokken af. Ook beleggen en geldspeculatie komen volgens hem neer op gokken. „De huidige kredietcrisis tekent ons de zandgrond van een speculatieve economie.”De docent stelde dat verzekerd zijn te maken heeft met het maatschappelijke streven naar zorgeloosheid. Hij wees het verzekeren af als in strijd zijnde met het vertrouwen op God, met een beroep op Job 12:6b. Daar staat: „Die God tergen, hebben verzekerdheden, om hetgeen God met Zijn hand toebrengt.” Hartevelt verwees naar de kanttekening van de Statenvertaling hierbij, die het heeft over „vaste plaatsen en sterkten waarop zij zich verlaten.”

Hartevelt haalde ook de woorden van het SGP-Kamerlid ds. G. H. Kersten aan, die in 1929 stelde: „Verzekering rooft Gods eer en schaadt ons zielenleven. Ons gemoedsbezwaar is dit, dat wij in onze consciëntie ons overreed houden, dat zo we ons verzekeren, wij Gods eer en liefdezorg krenken; wij ons de Heere onttrekken, wij onze ziel de vrijmoedigheid roven Hem al onze noden op te dragen en de afhankelijkheid derven zullen, die we nu (zeker met onderscheid), doch in waarheid soms van harte mogen oefenen.”

Tijdens de discussie herhaalde de docent dat de gedachte van het verzekeren, die voortkomt uit de verlichting, niet te verenigen valt met Gods Woord. Hij vindt het afsluiten van hypotheken, waarbij de bank de verzekering regelt, een grensgeval.

Hartevelt erkende dat er kinderen van God zijn die wel verzekerd zijn. Het maakte het voor hem moeilijk om te zeggen dat verzekeren absoluut verkeerd is, maar hij voegde eraan toe: „Zij die een leven hadden dat verbonden was met God, hadden weinig nodig van de middelen waarop de mensen hun betrouwen stellen.”

Geloofsartikel
Ds. A. Schot, predikant van de gereformeerde gemeente te Nunspeet, wilde voorzichtig zijn met al te stellige uitspraken. Hij vroeg zich af of verzekeren wel in alle omstandigheden zonde is. „Als dat zo is, zouden mensen met bijvoorbeeld een autoverzekering onder censuur gezet moeten worden. Er is bij mijn weten geen kerkverband waar dat gebeurt.” De predikant benadrukte dat de belijdenis van de voorzienigheid een geloofsartikel is.

In zijn lezing over onverdiende zegeningen zei de predikant dat God in Zijn voorzienigheid meestal niet onmiddellijk werkt, maar juist door het gebruik van de geoorloofde middelen. Hierdoor wordt de mens gewezen op zijn verantwoordelijkheid en zijn gehoorzaamheid tegenover God.

„Er is een verband tussen het gehoorzamen van God en het krijgen van zegeningen”, zei de predikant. „Als het volk in Gods wegen wandelt, zal God het zegenen, anders komen de oordelen.” Hij wees erop dat zegeningen nooit te verdienen zijn, maar dat God ons wel bindt aan het gebruik der (genade)middelen.

Ds. Schot waarschuwde ervoor het gebruik van de middelen en Gods zegen uit elkaar te halen. „Wij stellen het voor alsof wij ons werk moeten doen en dat God daarna een zegen geeft. Gods zegen is niet iets wat er later bij komt, maar dat vanaf het begin nodig is.”

Tijdens de discussie gaf de predikant uit Nunspeet toe dat het een worsteling kan zijn om Gods wil in het leven te weten. Hij had eens zijn vragen over een sollicitatie voor de Heere neergelegd. Tijdens een preek kreeg hij bijna letterlijk antwoord. De predikant pleitte voor een leven in afhankelijkheid van de Heere. „Dan kan het zijn dat de wil van God anders is dan jouw wil, maar wij moeten ook dan de Heere volgen.”