SGP voorzichtiger in kritiek op CU?
Klopt het dat de SGP zich minder kritisch, althans voorzichtiger uitlaat over de deelname van de ChristenUnie aan de regering dan zij in het begin van 2007 deed? Bij meerdere waarnemers bestaat die indruk. Zo ook bij de politiek verslaggevers van het Nederlands Dagblad, die het SGP-leider Van der Vlies daarom vorige week maar op de man af vroegen.
Van der Vlies antwoordt als een echte politicus: hij begint met tijd te rekken met een algemene frase („Jullie hebben natuurlijk recht op je eigen waarneming”), vervolgt dan met een soort ontkenning („Als fractie zijn we ons niet echt bewust dat de toon anders is”), om dan ten slotte toe te geven dat die „eigen waarneming” van de journalist toch niet geheel losstaat van de realiteit („Het kan best zijn dat we de aanjaagfunctie wat meer zijn gaan accentueren dan de kritische”).Die licht bijgestelde houding van de SGP ten opzichte van de ChristenUnie toont achteraf het gelijk aan van de SGP-jongeren. Ruim een jaar geleden betoogden Jan Kloosterman en Gert van Veldhuizen in deze krant dat de SGP zich vooral positief moest opstellen tegenover regeringsdeelname door de CU. Beseffend dat de SGP-jeugd wel eens snel zou kunnen afknappen op een ”stuurlui-aan-de-walhouding” van de moederpartij, pleitte het tweetal voor „samen optrekken” met de ChristenUnie en het „voorlopig parkeren van onderlinge strijdpunten.”
Die subtiele hint heeft blijkbaar effect heeft gehad.
AdJ
Coffeeshop
Coffeeshop De Eerste Kamer is nog maar een halfuurtje open, maar het pand aan de Steenstraat in Leiden staat al vol blauwe rook. Klanten verkruimelen plukjes marihuana op hun vloeitjes. „Je ziet het, we heten nog steeds De Eerste Kamer”, grijnst medewerker Joren.
Een paar weken geleden had SGP-Kamerlid Van der Staaij in de Tweede Kamer bij een debat over drugs bezwaar gemaakt tegen de namen van coffeeshops De Eerste Kamer en De Tweede Kamer. „Het is toch te gek voor woorden dat je, als je op internet zoekt naar de Tweede Kamer, terechtkomt bij een coffeeshop? Kunt u daar niets tegen doen?” vroeg hij aan de Kamervoorzitter.
Het werd het gesprek van de dag in de Leidse coffeeshop. Het Leidsch Dagblad had een groot bericht op de voorpagina geplaatst. Joren heeft het uitgeknipt en zorgvuldig ingelijst. Nee, hij is niet bang dat de naam moet verdwijnen, vertelt hij. Zo’n vaart zal het niet lopen. Integendeel zelfs. De publiciteit is volgens hem alleen maar goed voor de klandizie.
Volgens een vaste klant liep het storm na de uitspraken van „die meneer Staaij.” „Allemaal oude maten van vroeger die ineens dachten: O ja, De Eerste Kamer bestaat ook nog.”
PJD
Secret
Een helderziende blijkt bereid Verdonk met raad en daad bij te staan bij de uitbouw van haar beweging Trots op Nederland. Het medium, Liesbeth van Dijk, leerde de ex-VVD’er vijf jaar geleden kennen. Ze spreekt Verdonk nu elke week. Beiden zijn aanhangers van The Secret, de gedachte dat je alles kunt bereiken wat je eerst voor onmogelijk hield door je dat heel sterk voor te stellen. Of het nu gaat om geluk, succes, gezondheid, geld of relaties.
Of The Secret ook werkt als je premier wilt worden, zoals Verdonk, is nog nooit bewezen. Pim Fortuyn wilde het ook dolgraag. „Ik word de nieuwe minister-president van Nederland”, riep hij in de camera’s na zijn gedwongen vertrek bij Leefbaar Nederland. Het is er niet van gekomen.
Op internet staat een recensie van het boek waarin The Secret wordt uitgelegd. Het vorig jaar verschenen boek van Rhonda Byrne is een bestseller, maar de lezer blijft volgens de scribent leeg achter: „Het enige gevoel dat overbleef, was de teleurstelling dat schijnbaar zovelen graag geloven dat ze alles kunnen bereiken, zonder er ook maar iets voor te hoeven doen. Dat dit boek zo’n succes is, zegt mijns inziens meer over de oppervlakkigheid van de lezers en over de tijdgeest, dan over de kwaliteit van het boek.”
Hier dringt zich een opvallende parallel op met de beweging van Verdonk. Niemand weet precies waar ze voor staat, maar in de peilingen doet ze het goed. Ook kiezers laten zich kennelijk nog steeds graag voor de gek houden.
Kleine minister
De dienstauto’s van ministers blijven de gemoederen in de Kamer bezighouden. Bewindslieden mogen een auto uitkiezen met een energielabel van de klassen A tot en met D. Die regel wordt vaak overtreden. Zo rijdt de premier in een benzineslurpende BMW uit de 7-serie. Staatssecretaris Heemskerk van Economische Zaken rijdt in een evenmin erg milieuvriendelijke BMW 525. Zijn collega De Vries van Defensie houdt zich ook niet aan de regels. Hij laat zich vervoeren in een Peugeot 607 (energielabel E).
Minister Verhagen van Buitenlandse Zaken stapt dagelijks in een Citroën C6 (energielabel F). Hij heeft echter een extra grote auto nodig vanwege zijn lange postuur. Dat geldt ook voor minister Eurlings van Verkeer en Waterstaat, maar die heeft wel een auto gevonden die aan de regels voldoet.
De Tweede Kamer debatteerde donderdag voor de zoveelste keer over de dienstauto’s van de ministers. Zijn die toch niet onnodig groot? CDA-Kamerlid Koopmans had een onorthodoxe oplossing. Hij zocht die niet in de omvang van de wagen, maar in de omvang van de bewindspersoon. Hij pleitte voor kleinere ministers. Koopmans kreeg daarmee de lachers op zijn hand. De indruk bestond dat zijn opmerking niet was ingegeven door de zorg om het milieu, maar door de omvang van zijn eigen, kleine postuur… en zijn persoonlijke ambities.
KDG
Agenda
De Tweede Kamer debatteert deze week over tal van onderwerpen die al in commissieverband aan de orde zijn geweest, zoals luchtkwaliteitseisen, Schiphol, zelfstandig ondernemerschap, kernenergie en segregatie in het basisonderwijs. In commissieverband discussieert de Kamer deze week onder meer over re-integratie op de arbeidsmarkt, geneesmiddelenbeleid, wachtlijsten in de kinderopvang en de ov-chipkaart.