Desondanks zag minister Plasterk, verantwoordelijk voor mediabeleid, in de uitlating van Rouvoet aanleiding tot een soort van tegenreactie: omroepen zijn in Nederland geheel vrij om uit te zenden wat zij willen, was het politieke signaal dat PvdA’er nadrukkelijk gaf.Onenigheid in het kabinet? De eenheid van regeringsbeleid in gevaar? De media wilden het maar al te graag doen geloven.

Natuurlijk werd premier Balkenende er vrijdags door de pers op aangesproken. Zoals een goed minister-president betaamt, hield hij zich op de vlakte over wat er in de ministerraad precies was gewisseld. Het enige wat hij kwijt wilde, was dat er van inperking van de vrijheid van de media geen sprake kon zijn.

Het moreel appel van Rouvoet wilde hij op geen enkele wijze ondersteunen. Erg teleurstellend voor een premier die ooit een speerpunt maakte van het herstel van waarden en normen.

Viezigheid (II)
Zou er twee weken geleden in de ministerraad over de kwestie zijn gesproken? We weten het niet. Dat is het geheim van de Trêveszaal. De notulen van de raad zijn niet openbaar. Het zou best eens kunnen zijn dat aan de ’schermutseling’ tussen Rouvoet en Plasterk in het wekelijkse kabinetsberaad amper een woord is vuilgemaakt.

Dat was eind 1976, begin 1977 niet veel anders. Ook toen was er maatschappelijke en politieke ophef over de pornofilm ”Deep Throat”. Maar in de notulen van de ministerraad -de verslagen uit die tijd zijn inmiddels wél openbaar- is daarvan slechts betrekkelijk weinig terug te vinden.

De enige keer dat het punt ter sprake komt is op 7 januari 1977. Aanleiding is een actie van de procureurs-generaal tegen het vertonen van pornofilms in bioscopen. In een korte gedachtewisseling vraagt minister De Gaay Fortman (Binnenlandse Zaken) zich, aldus de notulen, af „of de rechter wel bereid is een oordeel uit te spreken over dit soort viezigheid, aangezien de bioscoopwet al twee jaar lang niet is nageleefd.” Een zin die overigens een paar weken later uit de notulen is geschrapt en vervangen door meer ambtelijk getint taalgebruik.

Uitgebreid discussieert de raad niet over de kwestie, omdat minister Van Agt van Justitie die dag afwezig is. Het punt moet later nog maar eens worden geagendeerd, vindt premier Den Uyl.

Een ”later” dat nooit meer komt. Spoedig daarna valt het kabinet over de grondpolitiek.

AdJ

VVD (I)
De VVD doet het niet best in de peilingen. Dertien zetels zouden de liberalen krijgen als er nu verkiezingen waren. De grote vraag voor de partij is hoe ze de verloren stemmen kan terugwinnen. Rutte lijkt zijn strategie te hebben bepaald: Het CDA aanvallen. Dat lijkt in eerste instantie vreemd, bij een tweede beschouwing niet, maar in derde instantie toch weer wel.

Het lijkt vreemd, omdat de heersende gedachte is dat de VVD in november 2006 vooral kiezers is kwijtgeraakt aan Wilders. Met die redenering is Rutte snel klaar: „Mensen die de Koran willen verbranden, horen niet thuis bij de VVD.” Dus laat Rutte de PVV rechts liggen.

Het CDA aanvallen is níét vreemd, omdat uit onderzoek na de verkiezingen bleek dat de partij de meeste kiezers is kwijtgeraakt aan Balkenende, zo zeggen de liberalen. En dat klopt. De spindokters van de liberalen steken het in bij ieder die het maar horen wil.

Toch zijn de aanvallen op het CDA weer wél vreemd, omdat er na de verkiezingen van 2006 het een en ander is gebeurd. Dat brengt de VVD niet in rekening bij haar gekozen strategie. Oud-minister en nummer twee van de kandidatenlijst, Verdonk, is in het najaar van 2007 uit de fractie en uit de partij gestapt en nam een groot deel van de VVD-aanhang mee. In sommige peilingen is de Trots op NL van Verdonk groter dan de VVD van Rutte.

VVD (II)
Niettemin gaat de VVD onverdroten door met aanvallen op het CDA. Gisteren presenteerde VVD-Kamerlid Kamp in het tv-programma Buitenhof zijn notitie ”CDA draaiboek”. Daarin staat op welke beleidsterreinen het CDA nu andere standpunten inneemt dan in de vorige kabinetsperiode.

De meest aansprekende voorbeelden uit het draaiboek: In de vorige kabinetsperiode wilden de christendemocraten de immigratie beperken. Daar is nu geen sprake meer van. Enkele jaren geleden was het CDA tegen een generaal pardon, tegen een dubbele nationaliteit en voor een verbod op gezichtsbedekkende kleding. Nu ligt dat allemaal anders.

Maar hoe gaat dat in de politiek? De tegenaanval is de beste verdediging. Dus stelde CDA-fractievoorzitter Van Geel dat de VVD eerst maar eens bij zichzelf te rade moet gaan: „Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de heer Kamp hiermee de aandacht wil afleiden van de problemen in de VVD.” Moeiteloos somde Van Geel een aantal punten op die in een ”VVD draaiboek” kunnen komen: Zo was de VVD eerst voor de kilometerheffing en nu tegen. Ook heeft de VVD de Zalmnorm over solide overheidsfinanciën losgelaten.

Volgens Van Geel is het goed dat de VVD met een nieuw beginselprogramma komt: „Dan weten we weer met welke VVD we te maken hebben: Die van Rutte, die van Kamp of toch die van Verdonk.”

GV

Agenda
De Tweede Kamer heeft deze week voorjaarsreces.