Mattheüs 7:13Wij weten dat er eigenlijk maar twee wegen zijn. Alle mensen wandelen op een van die twee. Wij bevinden ons er op dit ogenblik ook op. Ten opzichte van de wandelaars is er een weg der rechtvaardigen en een weg der goddelozen.

De weg van de rechtvaardige is een enge weg, een nauw pad, waar weinigen op wandelen. Een ander wandelt op een weg van uitwendige zedigheid, onberispelijk naar de wereld. Hij meent zo zalig te kunnen worden. Een derde kiest nog de weg van uitwendige godsdienstigheid, een vierde een weg van een blote gedaante van Godzaligheid, waar van nochtans de kracht verloochend wordt. Zo stelt iedereen zich op deze brede weg nog een bijzondere weg voor. Die schijnt recht in zijn ogen, maar het laatste van zijn wegen leidt naar de dood.

Deze brede weg wordt door de meeste mensen verkozen en bewandeld. Ja, de grootste menigte zelfs onder de naamchristenen wandelt hier op. Het krioelt hier van de mensen, hier is gezelschap in overvloed, hier kan de natuurlijke en de aardsgezinde mens een keur van gezelschap krijgen. Hier een ontuchtige vriend, daar een zedige burger, of en ander die graag godsdienstige gesprekken houdt.

Jezus stelt tegen deze wijde poort een geheel andere poort voor. Het is de enge, de nauwe poort die tot het eeuwige leidt.

Joachimus Mobachius,

predikant te Den Bosch

(”De staat van een uitverkorene”, 1744)