„We willen de christen-Palestijnen steunen in hun taak, onder hun eigen bevolkingsgroep”, aldus voorzitter ds. J. Germs.Vanwege het dit jaar gestarte thuiszorgproject is een kleine 100.000 euro extra nodig om de zaak draaiend te houden, zegt hij. Daarnaast is er jaarlijks structureel meer nodig.

Reden van het financiële tekort is volgens de christelijke gereformeerde predikant de veroudering van het donateursbestand en hogere kosten door professionalisering van de zorg. Dat laatste heeft te maken met een restrictiever visabeleid van de Israëlische overheid. Ds. Germs: „Tot nu toe hebben we gewerkt met vrijwilligers. Zij kregen van ons zakgeld en dat was allemaal goedkoop. De vrijwilligers werkten op een toeristenvisum, dat na drie maanden steeds verlengd moest worden. Israël heeft echter door een restrictief beleid het aantal visa beperkt tot veertien. Hierdoor moesten we meer Palestijnse (christen)krachten aantrekken, waardoor de salariskosten flink zijn gestegen.”

De missie van Jemima is -al meer dan 25 jaar- het geven van zorg en aandacht aan kansarme kinderen en jongvolwassenen in de regio Bethlehem. Jemima, de naam van een van de dochters van Job, betekent duif. „Een duif is een teken van hoop. Hoop op een toekomst in een gebied van de bijna onoplosbare problemen tussen Joden en Arabieren. De kinderen zijn vaak verstoten, omdat een handicap volgens de islamitische leer een straf is. Ze hebben weinig kansen en kunnen moeilijk terugkeren in de maatschappij. Het geld ontbreekt voor wat er bijvoorbeeld aan medische handelingen nodig is en de islamitische cultuur werkt niet mee.”

Ds. Germs wijst op de nood van een jongetje, Isa, vijf jaar oud. „Hij zal een operatie aan beide heupen ondergaan, zodra de stichting daar althans het geld voor heeft. Want zulke operaties, laatst nog met een nierdialysepatiëntje, slokken ontzettend veel geld op uit het budget. Voor Isa is er een nieuwe kans. Want hij was verstoten, kind van een ongehuwde moeder, wat een schande is in een Arabische samenleving. Binnen Jemima ontwikkelt hij zich uitstekend. Hij leert nu ook beter praten, in de kring van grotere kinderen.”

Jemima kent zes woongroepen, waarvan één speciaal voor autistische meisjes. Er is een dagactiviteitencentrum Eber (overgang, namelijk naar de maatschappij). Ook is het werk nu uitgebreid met thuiszorg. „Arabische medewerkers gaan op aangeven van de sociale dienst naar de gezinnen, waar een kind, soms met ernstige meervoudige beperkingen, begeleid wordt en fysiotherapie krijgt. Waar nodig wordt een rolstoel gegeven. Al gebruikt men die niet zomaar buiten, omdat dat een schande is op straat.”

Veel christelijke instellingen in de Palestijnse gebieden hebben het moeilijk, zegt de voorzitter. „Ik heb het gevoel dat reformatorische en evangelische christenen in Nederland klaar zijn met Palestijnen. De missie en de boodschap van Jemima lijken langzaam onder te sneeuwen in het overschot aan goede doelen in Nederland. Maar het voortbestaan van Jemima is geen doel in zichzelf. Dezer dagen kwam het pijnlijke nieuws dat een gerenommeerde school voor gehandicapten, House of Joy in Bethlehem, gaat sluiten wegens geldgebrek. Dat mag toch niet gebeuren?”

„We hebben”, zegt ds. Germs, „ook de pijn gevoeld van de recente moord op Rami Ayyad, de Palestijnse manager van de enige Bijbelshop in Gaza. De uitgestoken hand mag niet verdwijnen.”