Ds. B. de Graaf, christelijk gereformeerd predikant te Nunspeet, sprak gisteren voor de Bond van Christelijke Gereformeerde Vrouwenverenigingen (BCGV). De bondsdag vond dit jaar plaats in de Loolaankerk in Apeldoorn, waar zo’n 700 leden van de aangesloten vrouwenverenigingen bijeen waren.In haar openingstoespraak stelde de presidente van de bond, W. G. Hofman-Baars, dat het spreken van God de rode draad is in de geschiedenis van de mensheid.

Ds. De Graaf betoogde dat we in onze tijd kunnen spreken van een hoorcrisis. Noach stond ook midden in het leven en toch kende hij dat waar wij in onze tijd zo naar verlangen. „Noachs gezin was ook geen modelgezin en de samenleving was evenals nu een geseculariseerde samenleving. De zonen van Lamech zorgden voor allerlei nieuwe ontwikkelingen. Jabal leerde de mensen de eerste luxe van een eigen huis, hij was tentenbouwer, Jubal bracht de muziek tot ontwikkeling en Tubal-Kaïn is de vader van de techniek. Het was een spannende tijd, vol nieuwe mogelijkheden. Die zijn niet verkeerd, maar maken het leven gecompliceerder. Steeds weer nieuwe mogelijkheden kunnen een stoorzender zijn.”

Zwitserlevengevoel
Ook de genotscultuur begon toen te ontstaan, aldus de predikant. „Het gaat om het hier en nu. Een fijn leven, eten, drinken en vrolijk zijn. Denk vandaag aan het Zwitserlevengevoel. Het gaat om een goed pensioen, en wie heeft het over na dit leven? Het wordt met kracht in onze oren geroepen. En onbewust worden we erdoor beïnvloed. Het spreken van God komt op de achtergrond te staan. Zo bezien is Noachs tijd niet anders dan de onze.”

Noach wandelde met God. Ds. De Graaf: „Wat is zo kenmerkend aan wandelen? Als je wandelt, neem je de tijd ervoor, je laat je niet voortjagen. Het betekent ook met iemand onderweg zijn met wie je een band hebt. Met een vreemde loop je wel een stukje mee, maar dat is anders dan wandelen. Als mensen samen wandelen, dan is er over en weer een spreken en een luisteren. Nu eens is de een aan het woord, dan weer spreekt de ander. Soms zeggen we niets tegen elkaar. Zo wandelt Noach met God. Hij luistert naar God, maar daar blijft het niet bij. Wat hij hoort, zet hij ook in daden om.”

Dat komt vooral uit in de bouw van de ark. „Noach hoort God en gehoorzaamt. Is dat in uw en mijn leven vaak niet de zwakste schakel? Is het probleem van het horen van Gods spreken niet dat we er vaak niet toe komen om het in praktijk te brengen? En als het gehoorzamen ontbreekt, wordt het horen steeds moeilijker.”

Zender van het Woord
Zijn er niet te veel informatiebronnen waaraan we ons laven? vroeg de predikant zich af. „Is het niet wijs om terughoudend te zijn met de moderne media? Ik voer geen pleidooi tegen moderne media. Maar we kunnen ook zo veel zien en horen dat we weggroeien van de zender van het Woord. Het hoorprobleem is typisch een probleem van onze westerse, welvarende samenleving.”

Noach laat zijn medemensen zien dat hij een andere, een nieuwe wereld verwacht. De opdracht om de ark te bouwen, voert hij uit. Dat kun je alleen volhouden als je wandelt met God. „Heere, heb ik U goed begrepen?””

Dit wandelen met God leidt ten slotte ergens naar, vervolgde ds. De Graaf. „De wandelaars komen thuis op de nieuwe aarde, waar ze geen hoorproblemen meer zullen hebben. Daar zullen ze God zien van aangezicht tot aangezicht. Daar zullen ze voor altijd Zijn stem mogen horen.”

Zestig jaar
Volgend jaar hoopt de BCGV zestig jaar te bestaan. In het kader daarvan werd een jubileumactie aangekondigd met een viertal doelen. Op een ludieke manier werden de eerste giften hiervoor overhandigd aan de vertegenwoordigers van de vier organisaties.

In het middagprogramma werden vragen beantwoord over het referaat en kon worden geluisterd naar zang, muziek en woord, afgewisseld door samenzang.