Motie van wantrouwen
Wilders van de Partij voor de Vrijheid (PVV) zou zich waarschijnlijk niet hebben aangesloten bij de geuzen. Hun halvemaanvormige penning droeg immers het opschrift ”Liver Turcx dan paus”. In het Turks gebeid domineerde destijds de islam. De PVV raakte echter van lieverlee bekend als partij die zich zowel tegen moslims als tegen buitenlanders keert. Wilders en de zijnen bepleiten een verbod op de bouw van moskeeën en een immigratiestop van niet-westerse allochtonen.
Dat de PVV niet blij is met buitenlanders bleek vorige week opnieuw. De Tweede Kamerfractie probeerde het aantreden van Aboutaleb en Albayrak als staatssecretaris te blokkeren. Beiden hebben een Nederlands paspoort. Maar Aboutaleb heeft ook een Marokkaans en Albayrak een Turks identiteitsbewijs. Wilders wil een wet die verbiedt dat bewindslieden een dubbele nationaliteit dragen. De PVV trachtte de beide regeringsleden van het pluche te houden. Dat lukte niet.Nu kondigt Wilders in een interview aan dat hij tijdens het komende debat over de regeringsverklaring een motie van wantrouwen zal indienen tegen Aboutaleb en Albayrak. Hij zou niet twijfelen aan hun loyaliteit. Hun dubbele nationaliteit zou echter een belemmering vormen voor hun functioneren. Dat lijkt niet alles. Heeft de actie niet te maken met Wilders’ uitspraak dat moslims de helft van de Koran zouden moeten verscheuren?
De vraag of bewindslieden met een dubbele nationaliteit goed kunnen functioneren, gaat op zich niet over de schreef. Zoiets komt ook aan de orde als een minister banden heeft met het bedrijfsleven. De vraag of het wenselijk is dat leden van de Nederlandse regering hun niet-Nederlandse nationaliteit prijsgeven, is evenmin verkeerd. De kwestie is of het correct mag heten om die vragen voordat zij diepgaand zijn besproken zomaar te vertalen in een motie van wantrouwen. Het is beter zich eerst te bezinnen op regelgeving.
Een staatssecretaris met een dubbele nationaliteit is een relatief nieuw fenomeen. Op basis van bestaande wetgeving lijkt het niet mogelijk zo iemand buiten de regering te houden. Toch is het niet goed om dan maar overhaast besluiten te nemen. Hoewel van tevoren vaststaat dat zo’n motie het niet haalt. Het is wenselijk dat bewindslieden Nederlander zijn in hart en nieren. Maar het is beter om eerst duidelijke criteria op te stellen dan ad hoc besluiten te nemen.
De vraag van dit moment is of Aboutaleb en Albayrak bereid zijn zich als staatssecretaris te houden aan de afspraken in het regeerakkoord. Zo werkt dat in Nederland. Mensen kunnen van mening verschillen over de waarde van die afspraken. Maar als de beide betrokkenen zich conformeren, valt hun geen verwijt te maken. En omdat ze nog nauwelijks iets hebben uitgevoerd in hun functie, is het voorbarig al tijdens de regeringsverklaring een motie in te dienen.
De PVV maakt ondertussen gebruik van de heersende afkeer van buitenlanders en moslims. De partij behaalde niet minder dan negen zetels. En uit een recente peiling van De Hond blijkt dat ook heel wat mensen die recent op de PvdA en het CDA stemden nu de visie van Wilders steunen. De regeringspartijen zouden elk op een fors aantal zetels verlies staan. Te vrezen valt echter dat angst voor terrorisme de drijfveer vormt achter die keuzes.
Heel wat behoudende christenen vinden het nog altijd niet fijn dat er rooms-katholieken in de regering zitten. Maar de tijd van de geuzen is voorbij. En gereformeerden verkeren in de minderheid. Mag een moslim minister of staatssecretaris worden? Dat valt te bezien. Liever niet, net zomin als een atheïst of een rooms-katholiek. Maar in een multiculturele samenleving valt zoiets bijna niet meer te voorkomen. Voor calvinisten blijft vooral over de samenleving te tonen wat zij te bieden hebben.