Men moet voorzichtig zijn om de verslagenheid van het hart af te remmen. IJdele gezelschappen en opgeblazen woorden moeten zorgvuldig worden vermeden. Daardoor wordt de Geest van God verdreven en het hart verhard. Niemand moet menen dat deze of die zonde klein is en dat de Heere die wel over het hoofd zal zien. Want door de zonde die de mens zo klein acht, wordt de oneindig rechtvaardige God beledigd. Hij zal deze dan ook niet ongestraft laten. Die de kleinste zonde door de vingers ziet, zal na een bepaalde tijd voor de grootste zonde niet schrikken. Zo ongevoelig wordt de mens door de gewoonte van zondigen.Verbrijzeling van de geest heeft een geheel andere werking. Zij doet de mens meer en meer uit de slaap van de zorgeloosheid ontwaken. Zij bereidt het hart tot het geloof, want in een gebroken hart groeien de vruchten van het geloof het allerbest. De eerste vrucht hiervan is de liefde, die het berouw verzoet en het verslagen hart met een evangelische troost verzacht.

Die jong zijn, moeten bedenken dat het nu de tijd is om aan hun Schepper te gedenken, en die oud zijn en verhard in de zonden, hebben meer reden om zich te haasten, willen zij hun ziel nog als een buit uitdragen. De deur naar de genade is nog open. Niemand moet wanhopen aan de Goddelijke kracht.

Anton Wilhelm Bohme, predikant te Londen (Stichtelijke schriften, 1718)