Jenö Sebök, voorlichter van stichting Open Doors en een van de organisatoren van de mars, kijkt tevreden terug op de betoging. "Alles verliep keurig en waardig, de ME hoefde niet in te grijpen."Hoewel Sebök graag had gezien dat er symbolisch voor iedere Eritrese gevangene één persoon in de mars had meegelopen, is hij niet ontevreden met het aantal van 200 aanwezigen: “Nu was er één betoger voor tien gevangenen.”

Open Doors, een organisatie die opkomt voor vervolgde christenen, overhandigde de Eritrese ambassadeur ruim 60.000 handtekeningen. Hoewel de ambassadeur eerst weigerde de handtekeningen in ontvangst te nemen, heeft hij ze later alsnog aangenomen.

Sebök verklaarde in een toespraak namens de demonstranten zijn solidariteit met de Eritrese gevangenen. “Wij staan hier omdat wij als christenen wereldwijd één lichaam zijn.”

Na enige tijd -eerst werd er vanuit de ambassade geen gehoor gegeven- kreeg Sebök samen met de directeur van Open Doors, Tjalling Schotanus, de mogelijkheid een aantal woorden te wisselen met de Eritrese ambassadeur. Zij vroegen hem hoe het mogelijk is dat in een land waar officieel vrijheid van godsdienst is, ongeveer 2000 christenen in soms mensonterende omstandigheden gevangenzitten. De ambassadeur weigerde dit echter te bevestigen en kon ook niet beloven de gevangenen voor Kerst los te laten. “Wel beloofde de ambassadeur onze bezorgdheid bij de regering in Eritrea kenbaar te maken”, aldus Sebök.

Sebök en Schotanus werden beleefd te woord gestaan. Sebök: “De ambassadeur nam afscheid van ons met een “tot ziens.” Wij hopen dat we hem bij een volgend weerzien kunnen bedanken voor datgene wat de regering van Eritrea heeft gedaan met dit signaal van ons.”

De demonstranten -onder wie enkele Eritreërs- droegen spandoeken met zich mee. Ook werd er gezongen en gebeden. Bijzonder was ook dat er muziek werd gedraaid van de Eritrese gospelzangeres Helen Berhane, die onlangs in Eritrea haar vrijheid herkreeg na een tijd lang gevangen te hebben gezeten. Ook enkele politici voerden het woord.