„Begrijpen wij de ernst van dit alles?” vraagt de christelijke gereformeerde emeritus predikant. „In dertig gemeenten kan er ’s zondags een predikant op de kansel staan, die binnen ons kerkverband geen lastbrief heeft ontvangen, die geen kerkelijk examen heeft afgelegd ooit, die wellicht volgens een veertigtal predikanten van onze kerken een prediking brengt, die afwijkt van de lijn der Schrift.”Het gaat hier niet om accenten of lichte verschillen, aldus ds. Roos. „Voeg hierbij ook nog het bericht dat in 32 gemeenten deze contacten zijn opgeschort. (…) Verder is het nodig te bedenken dat een nog groter aantal gemeenten nog nimmer contacten hebben durven aangaan.

Het gaat nog ingewikkelder worden als we bedenken dat een groot aantal predikanten die wel een lastbrief binnen onze kerken hebben ontvangen, instemmen met deze gang van zaken en dat een honderdtal kerkenraden al een stevige loopplank hebben uitgelegd naar de GKV, daarbij bedenkend dat zij derhalve wel kunnen instemmen met de prediking, die door velen van hun collega’s worden afgewezen.”

„Zo kan een bericht van groeiende toenadering juist een gevoel geven van aanzwellende verwijdering”, schrijft de emeritus predikant. Hij roept op tot bezinning, „niet zozeer vanuit een verzet tegen de GKV, alswel vanuit een verbondenheid met de rechte prediking binnen onze eigen CGK. Op die manier blijf ik in het positieve spoor, al is een vorm van verzet absoluut niet ongewenst.”

„Gedenkt dan hoe gij het ontvangen en gehoord hebt en bewaar het”, zei de Heere Jezus eens tot de gemeente van Sardis. Ds. Roos: „Dat zegt de Heere ook tot u en mij, tot alle gemeenten van ons kerkverband. Daarmee wil ik namens velen onze kerken oproepen om te gedenken en te bewaren. Daar moet een generatie die geen weet meer heeft van de geestelijke wortels van onze prediking naar luisteren. Ook de kerk, ook onze kerken, zouden in die zin wel een canon van absoluut noodzakelijke kennis van de geschiedenis moeten opstellen en biddend en geestelijk in het hart mogen opnemen.”