Dat gebeurde tijdens een minisymposium in kerkgebouw The Potter’s Hand in de Bonaventurastraat. Hier komen ’s zondags jongeren voor een kerkdienst bijeen die voordien op straat leefden en van wie velen zich bezig hielden met criminele activiteiten.Het jongerenwerk van YfC in de achterstandwijk Millinxbuurt gebeurt onder de naam The Mall. Het initiatief is naar de Rotterdamse wijken Pendrecht en Spangen en naar diverse andere grote steden in Nederland uitgewaaierd. Directeur Edward de Kam van YfC sprak van „groeien tegen de druk in.” Zijn doel is om deze vorm van jongerenwerk van de grond te krijgen in alle 62 steden in Nederland met meer dan 55.000 inwoners.

Daniël de Wolf, jongerenwerker en schrijver van het boek, vertelde over een kerkdienst afgelopen zomer in The Potter’s Hand, waar tachtig jongeren aanwezig waren, onder wie criminelen en Feyenoordhooligans. De Wolf vond de preek van de gastspreker veel te moeilijk voor deze jongeren. Hij was zeer verbaasd toen op de vraag wie van hen Jezus wilde aannemen vele handen de lucht in gingen.

Hoe is dat te verklaren? Daniël: „Christenen hebben een imagoprobleem. Vijf jaar geleden was Youth for Christ niet welkom in deze buurt. Het heeft er mee te maken dat mensen van nu niet zitten te wachten op woorden, maar op doen en er zijn. Verkondig het Evangelie, desnoods met woorden. Dat hebben we gedaan. Anderhalf jaar na het begin was het vertrouwen van de buurt gewonnen en konden de jongerenwerkers naast daden ook woorden over het Evangelie kwijt.”

De Wolf vroeg de aanwezigen zich voor te nemen op Jezus te lijken, Die optrok met de outcasts. Hij noemde zelf enkele voorbeelden van dergelijke outcasts in de Millinxbuurt: een jongen die vechtend op straat wilde sterven, een jonge vrouw die totaal wanhopig was vanwege haar schulden en een jongen van twaalf die ’s nachts om drie uur dronken over straat zwalkte. „Ze hebben net zomin als u en ik genade verdiend, maar God geeft het niet op. Omdat er genade is, is er hoop.”

De geestelijke vader van het jongerenwerk in Rotterdam, Setkin Sies, zei dat God deuren geopend heeft en dat Hij gezorgd heeft voor het succes. Sies vindt het onjuist om met jongeren direct over het Evangelie te willen praten. „Tegen jongeren zeggen dat ze in God moeten geloven om in de hemel te komen, is hetzelfde als aan hen incontinentieverband te willen verkopen. Ze denken nog helemaal niet aan het einde van hun leven.”

Jongerenwerkers moeten investeren in relaties, vindt Sies. Het betekent bijvoorbeeld een arm om de schouder van jongeren leggen of hen opzoeken in de gevangenis. Het is volgens hem belangrijk om op het goede moment over God te beginnen. „Bij de een duurt het een maand, een ander is er na vijf jaar nog niet aan toe.”

Nadat de auteur het eerste exemplaar ontving uit handen van de directeur van YfC, Edward de Kam, kregen drie mensen uit de kerk en een jongere een boek. Deken André Bosman van de rooms-katholieke kerk in Rotterdam; dr. Bas Plaisier, secretaris-generaal van de Protestantse Kerk; Bert Roor van de Evangelische Alliantie en de jongere, Nella, diepten het boek ”Jezus in de Millinx” op uit een bak met vruchtbare grond.