De nieuwe productiefaciliteit, die op z’n vroegst eind volgend jaar in gebruik wordt genomen, is in Nederland vooralsnog de enige in zijn soort. „Omdat we in dit gebouw materiaal gaan produceren wat aan mensen toegediend zal worden, moeten we aan bijzonder strenge eisen voldoen", aldus projectleidster Nanda Doornik maandag.Omdat Crucell ook in de Verenigde Staten wil leveren moet aan de uitgebreide Amerikaanse wetgeving worden voldaan. „Aan het einde van de rit verwachten we op zo’n achthonderd ordners uit te komen, dus de zaken worden grondig aangepakt", zei Doornik.

Crucell ontwikkelt al dan niet in samenwerking met andere bedrijven onder meer vaccins tegen griep, malaria, ebola en miltvuur. Het jonge biotechnologiebedrijf heeft nog geen vaccins op de markt. Met het zogeheten Valerio–gebouw, vernoemd naar Crucell–oprichter Dinko Valerio, zet het bedrijf een stapje in die richting.

De fabriek krijgt een bioreactor met een capaciteit van 100 liter en twee van 30 liter elk. Hiermee kunnen hoeveelheden vaccins worden gemaakt die op grotere groepen mensen kunnen worden getest. Tot dusverre werkte Crucell met kleinere hoeveelheden en besteedde het de productie vooral uit. Met de nieuwbouw verdubbelt Crucell de huidige productiecapaciteit ruim.

Het Valerio–gebouw is voorzien van de laatste snufjes, waaronder zogenoemde ’kill tanks’ waarin afvalwater wordt gezuiverd voordat dit het riool ingaat. Ook is het gebouw zelfvoorzienend. „Als in Leiden de stroom uitvalt, dan draaien wij gewoon door", aldus Doornik.

Wat het project ook uniek maakt is de bouwwijze. Speciaal in Duitsland gemaakte kant–en–klare modules van staal en aluminium ter grootte van een „aardig appartement" worden als een soort blokkendoos op het terrein van Crucell in elkaar gezet. Het vervoer van de modules gaat via drie vrachtschepen van Mannheim naar de Rotterdamse haven. Van daaruit worden de ’stalen kisten’ op pontons via het Rijn–Schiekanaal Leiden binnengevaren.