Kerk & religie

Ongeloof

Laat al Gods volk over de overblijfselen van het ongeloof in hun hart klagen en wenen. Daar, daar ligt de wortel van de kwaal. Gewis, lezer, uw hart is niet minder vrij van ongeloof dan dat van anderen. Wat betekent onze neiging om zondige middelen te gebruiken om moeite en verdrukking te voorkomen, of om ons daaruit te redden, anders dan een groot ongeloof dat nog steeds in ons hart schuilt?

2 October 2006 10:06Gewijzigd op 14 November 2020 04:09

Als het geloof in ons hart gaat spreken, zegt het: Laat mij liever duizend doden sterven dan een zonde begaan. Het is liefelijker en troostvoller in mijn oprechtheid te sterven, dan met een vuile, gewonde consciëntie voort te leven. Het is niets dan ongeloof dat ons drijft om onze handen uit te strekken tot onrecht of goddeloosheid als ons een dreigend gevaar boven het hoofd hangt.Openbaart het ongeloof zich niet in uw hart als u een overmatige bezorgdheid ten opzichte van aardse dingen koestert en daarop al uw gedachten richt? We beweren dat we aangaande de eeuwigheid met onze ganse ziel op God vertrouwen. Kunnen we dan niet aangaande ons dagelijks brood op Hem vertrouwen? We tobben vandaag over het kwaad dat ons morgen overkomen kan en we beoefenen ons geloof niet.

John Flavel, predikant te Dartmouth (”Geschenk voor bedroefden”, 1775)

Meer over
Meditatie

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer