Dr. Ralph Sutera stelde dit zaterdag tijdens de interkerkelijke verdiepingsconferentie die door Stichting Heart Cry was georganiseerd rondom het thema ”De noodzaak van opwekking”. Met de daggasten en meegebrachte kinderen meegeteld, waren er zaterdag 750 aanwezigen op de conferentie.De driedaagse conferentie die tot en met zondag duurde, werd vrijdagavond geopend door L. J van Valen uit Dordrecht. Daarna hield de Zuid-Afrikaan dr. Francois Carr een lezing. Zaterdag stonden drie buitenlandse sprekers, allen betrokken bij een opwekking in eigen gemeente, op het programma.

Dr. Sutera, die in zijn Canadese gemeente in Saskatchewan een opwekking meemaakte, sprak over ”De kracht van het gezamenlijk gebed”. Volgens hem stichtte Jezus eigenlijk geen kerk, maar alleen maar een gebedsbijeenkomst waarbij alle 120 leden aanwezig waren.

Uit Handelingen blijkt dat voorgangers en gemeenteleden voortdurend met elkaar in gebed verenigd waren. „De impact van deze biddende gemeente bleek zo groot, dat de heidense wereld spoedig ondersteboven werd gekeerd. De nood van de huidige kerk en wereld kan alleen opgelost worden met een geestelijke opwekking.”

Volgens dr. Sutera kennen alle opwekkingen een ’verborgen’ bron, namelijk gebedssamenkomsten. De liefde tot het materialisme en het amusement, de hang naar menselijke toejuiching en het egocentrisme, hebben volgens hem het gebedsleven doen verflauwen zodat de kerk geen impact meer heeft.

Ter illustratie van zijn betoog behandelde Sutera de opwekkingen in Wales, Zuid-Korea, de Brooklyn Tabernacle in New York en in zijn eigen Canadese gemeente. Volgens Sutera is niet de preek, maar het gezamenlijk bidden de remedie tegen geesteloosheid.

Eigen obstakels

Ds. John McGregor, geboren in Ierland en wonend in Canada, hield een toespraak over ”Reinig de tempel van je leven”. Hij wees na het lezen van 1 Johannes 1 op de overvloedige zondereinigende kracht die bij toewending tot Christus te vinden is. „Jezus is niet de oorzaak van een tanend geloofsleven. De schuld ligt bij de gelovigen die zich verzetten tegen een soort tempelreiniging in eigen leven. Alle obstakels die de nauwe omgang met de Heere in de weg staan, moeten uit de weg.”

McGregor noemde als obstakel de eigen hoogmoed die ons belet voor God en medemens te buigen. Vervolgens kunnen seksuele lusten in de weg staan. McGregor wist van evangelisten die vanwege een seksverslaving via internet ophielden te getuigen. Ook verstening en verharding gaan niet samen met nauwe omgang met God.

Als voorbeeld noemde de predikant zijn eigen terroristenverleden in Ierland. „Die verbetenheid gaat nooit samen met de intieme omgang met God. Nodig is oprechtheid voor God en belijdenis van misdaden. Na de innerlijke tempelreiniging volgt er opnieuw de intimiteit met God.”

Toen zijn vriend in 1975 door het geweld in Ierland werd gedood, kon McGregor de opkomende wraakneigingen en moordplannen niet onderdrukken. Nadat hij het opgaf dit zelf te doen, kwam hij opnieuw bij het kruis. Hierdoor leerde hij dat wij niet één keer, maar gedurig tot het kruis moeten komen.

De in Zuid-Afrika geboren dr. Colin N. Peckham hield een toespraak over ”Leg jezelf op het levende altaar”. In Romeinen 12, zei hij, smeekt niet Paulus, maar eigenlijk God Zelf dat verloste christenen hun hele leven aan God offeren. Juist omdat Christus heeft verlost van die ontzettende toorn van God, moet er een niet te stuiten drang tot overgave en toewijding zijn.

Geloven is identificatie met Christus en dat betekent een voortdurend sterven aan je eigen ik, aldus dr. Peckham. „Niet een deel, maar je hele persoon, inclusief je kritische gedachten, je onreine emoties, je vooroordelen, je plannen, kortom alles wat je bent en hebt, moet als een compleet offer op het altaar gelegd worden. Niet zonder reden spreekt Paulus, de grote logicus van het Nieuwe Testament, over de redelijke godsdienst. De totale overgave in gehoorzaamheid is het enige logische dat een christen doen kan.”