Alle mensen wensen wel tot die gelukzaligheid te komen. Maar de weg daarnaar toe lijkt hen niet. Zij willen geld en goed vergaren om hun kinderen grote rijkdommen na te laten. Ze breken dag en nacht hun hoofd daarover en doen al wat zij kunnen. Och, het zijn geen grote inkomsten die een mens en zijn kinderen groot maken. Een mens kan deze dingen wel hebben en ook zijn kinderen nalaten en nochtans kunnen beiden, hij en zijn kinderen, onder de zware vloek van God liggen terwijl zij leven en na hun sterven in het helse vuur worden geworpen.Het is alleen de vreze des Heeren die de mens en zijn zaad na hem gelukzalig maakt. Daardoor brengt hij de zegen des Heeren op zichzelf en op zijn zaad na hem, indien zij in deze vreze blijven voortgaan. Zo ons hart niet met grote blindheid was bevangen en de ogen van ons verstand recht verlicht waren, hoe ijverig zou ons dit maken om met al onze macht naar de vreze Gods te staan.

Joos van Laren, predikant te Vlissingen (”Predikaties over diverse teksten”, 1670)