De website van de camping maakt niet alleen melding van recreatieve activiteiten, zoals waterfietsen, puzzeltochten maken en pannenkoeken bakken, maar ook van het gezamenlijk zingen op zondagavond. Een mooie afsluiting van de zondag, vindt Wierda.Hij laat twee goudgele liedboekjes zien die elke week gebruikt worden. Het ene bevat psalmen, het andere is een bundel met liederen van Johannes de Heer. De psalmen worden niet-ritmisch gezongen, verduidelijkt Wierda, die lid is van de gereformeerde gemeente in Oudemirdum.

De Verborgen Hoek begon in 1995 als minicamping. In 1998 werd deze een natuur- en landschapscamping. Wierda, van beroep boer, mocht een dergelijke camping opzetten mits hij de landbouwgrond gebruikte als natuurgebied.

Dat is een groot succes geworden, blijkt uit een rondrit met Wierda in zijn elektrische terreinwagen. Geruisloos rijden we door een prachtig stuk natuur. Bloemenvelden, bossen en vijvers wisselen elkaar af. Zo nu en dan is er een weids uitzicht op de Friese landerijen. De camping is ruim opgezet, elke standplaats is van de aangrenzende gescheiden door een heg.

De gasten komen voor ongeveer 95 procent uit de breedte van de gereformeerde gezindte. Uit de Gereformeerde Gemeenten, de Christelijke Gereformeerde Kerken, de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk en de Hersteld Hervormde Kerk.

Die breedheid heeft te maken met het feit dat de camping geen regels heeft ten aanzien van kleding, zoals die er soms elders zijn, verklaart de campinghouder. De gasten zijn zelf verantwoordelijk voor hoe ze zich kleden, vindt Wierda.

Wel houdt de beheerder vast aan de zondagsrust. Vertrekken en aankomen op zondag is niet toegestaan. „Vooral in het voor- en naseizoen komen de mensen hier voor de rust”, zegt Wierda. „Ook als ze geen enkele band met de kerk hebben, wat wel voorkomt, waarderen zij de sfeer op de camping en voegen zij zich naar de leefregels van de anderen. Rust is belangrijk. In de omgeving valt hier weinig te beleven op het gebied van feesten en disco’s.”

Behoefte
Naast alle doordeweekse activiteiten kunnen de gasten op zondagavond samen zingen in de recreatieschuur. „Dat vinden wij een goede afsluiting van de zondag”, zegt Wierda. „Bezinnende activiteiten door de week lopen amper. Kijk maar hoe weinig mensen een doordeweekse kerkdienst bezoeken. Als je over 10 procent van de gasten spreekt, is dat veel.”

Dagsluitingen verzorgen is een taak van gezinnen, vindt Wierda. „Daar wil ik me als recreatieondernemer niet in mengen. Het samen zingen op de zondag, waar veel gasten op af komen, is echter een andere zaak. Daar was duidelijk behoefte aan.”

De samenzang heeft elke zondag plaats na de avonddienst van de gereformeerde gemeente in Oudemirdum. De meeste gasten gaan naar die kerk, die om zeven uur ’s avonds begint. De samenzang begint om negen uur. Wierda: „Voor kinderen is dat eigenlijk te laat als je bedenkt dat het zingen tot tien uur duurt. Je wilt immers graag dat zo veel mogelijk kinderen meezingen.”

Zelf kiezen
De vakantiegangers geven zelf aan wat er gezongen zal worden. „Kinderen mogen ook hun keuze maken. Mijn vrouw begint meestal met de orgelbegeleiding, zodat iedereen weet hoe het tempo is en dat we de psalmen op hele noten zingen. Hier kan dan geen misverstand over zijn. Daarna vraagt ze of er nog andere organisten zijn die graag willen spelen.”

Gasten hebben geen vragen over het niet-ritmisch zingen van de psalmen, zo is de ervaring van Wierda. „Het behoort tot onze identiteit.”

Ook de muzikale begeleiding krijgt aandacht. „Mensen nemen hun eigen muziekinstrument mee, variërend van viool tot blokfluit, panfluit en dwarsfluit. Steevast wordt elke bijeenkomst afgesloten met een aantal coupletten van ”Ik ga slapen, ik ben moe”. Ouders en kinderen stellen dat op prijs.”

In het hoogseizoen wonen soms wel 200 mensen de zangdienst bij. Meestal schommelt het aantal rond de 150. „De gasten helpen ook altijd even mee met het opruimen.”

Op een stille zomeravond kan ook de omgeving het zingen duidelijk horen, zegt Wierda. „Als het stil is, draagt het geluid ver. Degenen die niet naar de kerk gaan, komen meestal ook niet naar de samenzang. Maar ze stellen het wel op prijs als ze liederen horen die ze vroeger ook zongen. Iedereen mag zich vrij voelen om te komen. De gasten die komen, vinden het mooi. Maar als je daar geen behoefte aan hebt, blijf je gewoon bij de caravan of tent zitten. Je kunt het ook daar horen en misschien meezingen!”

Dit is het vierde en laatste deel in een serie over de Bijbel op de camping.