De hoogste Pakistaanse rechtbank oordeelde dat beide christenen ten onrechte zijn veroordeeld voor blasfemie. De twee zaten vast wegens het „lasteren van het islamitische heilige boek.”De 34-jarige Amjad Masih en de 30-jarige Asif Masih werden in februari 1999 door een rechtbank in Faisalabad op basis van de bestaande blasfemiewetten tot levenslang veroordeeld omdat ze een exemplaar van de Koran zouden verbrand hebben.

In mei 2003 verwierp het hooggerechtshof een beroep tegen die straf. Volgens het hof was de daad „duidelijk bedoeld om de godsdienstige gevoelens van de moslim(s) te tarten.” Het hof stelde verder dat het „ondenkbaar is dat de politiebeambten, allen moslim, de heilige Koran vrijwillig zouden ontheiligen op de manier waarop dit is gebeurd. Ze zouden dat nog niet eens in hun gedachten halen.”

Amjad en Asif, beiden straatveger, werden indertijd gearresteerd omdat ze landlopers zouden zijn. Volgens hen gaat het echter om een valse beschuldiging en hebben de agenten de Koran zelf in brand gestoken, omdat zij weigerden hen 300 dollar smeergeld te betalen.

In het overwegend islamitische Pakistan gelden diverse wetten en bepalingen die christenen, hindoes, sikhs en andere religieuze minderheden benadelen. De islam is staatsgodsdienst, de president moet een moslim zijn en de Koran en de soenna (de bronnen over het handelen van de profeet Mohammed) zijn de basis van de wetgeving.

De blasfemiewet, ingevoerd in 1986, stuit op veel kritiek bij binnen- en buitenlandse mensenrechtenbewegingen omdat alleen een belastende getuigenis al volstaat voor een veroordeling. Christenen vormen in Pakistan een minderheid die klaagt over discriminatie en pesterij.

Volgens een van de echtgenotes van de vrijgelaten christenen toont de vrijspraak de willekeur aan van de Pakistaanse blasfemiewetten. De angst voor fundamentalisten blijft bestaan, aldus de vrouw, ook nu de twee mannen vrij zijn.