Nu wintersporten, morgen zonnen
Wie in Frankrijk wil wintersporten, reist doorgaans af naar bekende gebieden bij Albertville, zoals Val-Thorens en Val d’Isère. Wie houdt van Franse warmte en een mediterrane sfeer zoekt de zuidelijker gelegen Rivièra op. En wie van allebei wil genieten? Die kan daar ook terecht. Het departement biedt niet alleen palmen, stranden en jachthavens, maar vooral bergen. Bij Isola 2000 -slechts 90 kilometer boven Nice- zijn die zo hoog dat je er prima kunt skiën en boarden.
Iets boven het vriespunt is het op Schiphol als de vlucht van Transavia naar Nice opstijgt. Hoewel het aan de Côte d’Azur eind januari normaal gesproken zo’n 15 graden is, blijken we, anderhalf uur later, pech te hebben: het kwik blijft steken op het zesde streepje boven de nul. „Vorige week was het nog dik boven de tien”, vertelt chauffeur/gids Piero Bruni, die de groep naar ski-oord Isola 2000 zal rijden. Het begin van een ontdekkingstocht door de Franse Rivièra met als thema ”Sneeuw en Zee”.De rit voert vanaf Nice bijna recht naar het noorden. De eerste 30 kilometer stroomt de Var aan de linkerkant. „Tot het midden van de negentiende eeuw was dat de grens tussen Frankrijk en Italië”, vertelt Bruni.
Na een kilometer of tachtig, via de RN202 en de D2205, komt het dorpje Isola in zicht. „Italiaans voor eiland”, verklaart de chauffeur. „Let eens op de Italiaanse bouwstijl van de huizen”, zegt hij, wijzend op de pastelkleurige woningen. Via de D97, een smalle almaar stijgende weg vol haarspeldbochten, zet hij koers naar het wintersportoord dat zijn naam aan het dorp in het dal dankt, Isola 2000. De ”2000” heeft betrekking op de hoogte van de plek.
Isola 2000 is een van de vijftien skistations in de massieven Mercantour en Cheiron van het departement Rivièra. De gebergtes bevatten 465 pieken van meer dan 2000 meter en 6 toppen van boven de 3 kilometer. Vanaf begin december tot midden april zijn de wintersportdorpen open. Ze bieden in totaal 710 kilometer helling tussen de 1150 en de 2800 meter, ruim 200 sneeuwkanonnen en ruim 150 skiliften.
De volgende ochtend is het prachtig weer. Een strakblauwe lucht en een stralende zon doen het skibloed sneller stromen. „Dit is het grote voordeel van wintersporten in de Rivièra”, zegt Bruni. „In tegenstelling tot oorden als Val d’Isère is het hier bijna altijd mooi weer. Dat komt door de gunstige ligging ten opzichte van de Middellandse Zee.”
Prinses
Hoewel Isola 2000 zich qua omvang niet kan meten met de bekende, grote skiresorts, vallen de mogelijkheden niet tegen. De 45 hellingen bieden in totaal 120 kilometer afdaling. Er zijn 4 zwarte, 14 rode, 20 blauwe en 7 groene pistes. De 198 sneeuwkanonnen bestrijken 15 vierkante kilometer. Een skipas kost 26,30 euro per dag voor volwassenen en 18,80 euro voor kinderen onder de 12. Kinderen onder de 5 en senioren boven de 70 kunnen gratis aan de gang.
Hoewel kinderen zich in Isola 2000 prima kunnen vermaken, is Auron -aan de andere kant van de berg- nog meer op hun wensen afgestemd. Die plaats bezit namelijk het keurmerk ”P’tit Montagnard”, dat aangeeft dat de voorzieningen zeer geschikt zijn voor kleine wintersporters. Bijkomend voordeel is dat ze misschien een glimp van een Monegaskische prinses opvangen. Zij heeft in Auron een tweede (of derde?) huis en skiet er volgens Bruni regelmatig.
Het wintersportcomplex van Isola 2000 is niet erg mooi in de zin van pittoresk of authentiek. Logisch, want het is het jongste ski-oord in het Mercantourmassief. Gesticht in de jaren 70 van de vorige eeuw door een Engelsman met de naam P. Boumphrey. Hij heeft de plek wel uitermate handig en functioneel ingericht. Een enorme, overdekte corridor verbindt bijna alle hotels, restaurants en verhuurlocaties met elkaar.
Wie het skiën of snowboarden op een gegeven moment zat is -kan dat, overigens?- zou een tocht op een sneeuwscooter kunnen overwegen. Voor 29 euro kan hij een kwartier door het schitterende gebied scheuren. Hoewel, scheuren… Als je een beetje hard door de bocht gaat, helt de machine vervaarlijk over. Het advies om je achterste voortdurend op het zadel te verplaatsen teneinde tegenwicht te bieden, blijkt niet overbodig.
Wie zich liever voor 100 procent fysiek inspant -en het stille en witte landschap niet wil verstoren door motorgeronk en uitlaatgassen- zou eens een wandeling op sneeuwschoenen moeten proberen. Naast gewoon wandelen zullen er weinig activiteiten zijn die je de natuur van zo dichtbij doen ervaren. Zeker als je rechtervoet voortdurend wegglijdt en het riviertje aan die kant angstig dichtbij komt.
Boottocht
Aan het einde van de middag stapt de groep weer in Bruni’s bus om terug te reizen naar de kust. Naar Mandelieu La Napoule, zo’n 30 kilometer ten westen van Nice. Iedereen droomt over zonnen op een palmenstrand, maar dat valt vies tegen. In Mandelieu is het 3 graden en zwaarbewolkt.
De volgende morgen is het niet veel warmer. „Hoogst uitzonderlijk”, verzekeren Bruni en Héloïse Gemehl van het Office du Tourisme in Mandelieu. Ondanks het weer is de boottocht die die ochtend op het programma staat, de moeite waard. Wie op vakantie gaat naar de Côte d’Azur kan eigenlijk niet om een excursie op het water heen, ondanks het forse prijskaartje dat daar vaak aan hangt. De roodrotsige kust, het on-Nederlands blauwe water, de palmen, het geheel gelardeerd met interessant commentaar van een gids - het is fantastisch. Zelfs als langzaam de motregen begint te vallen.
Chateau de La Napoule vormt een geschikte schuilplaats. Vanaf de boot leek het alsof de burcht al eeuwenlang het achterland tegen piraten beschermt. Schijn bedriegt. In de veertiende eeuw woonden de hertogen van Villeneuve op de plek, maar hun vesting werd tijdens de Franse Revolutie verwoest. Pas in 1920 werden de ruïnes herbouwd door het Amerikaanse kunstenaarsechtpaar Henry en Marie Clews. Het kasteel is nu elke dag geopend voor bezoekers. Schilders, beeldhouwers en andere kunstzinnige lieden kunnen gratis kost en inwoning krijgen van de Napoule Art Foundation, die de burcht beheert. Die organisatie werd in 1951 door Marie Clews opgericht.
Mimosa
In de middag verschuift het accent van cultuur naar natuur. Het Comité Régional du Tourisme Côte d’Azur vraagt aandacht voor de beroemde mimosabossen langs de kust. De Engelse kapitein James Cook nam mimosa -behorend tot de familie van de accacia’s- aan het eind van de achttiende eeuw vanuit Australië mee naar Europa. In 1850 zetten enkele rijke Engelse aristocraten die aan de Franse Rivièra overwinterden de boom in hun tuinen. Hij deed het geweldig in het zachte mediterrane klimaat en sloeg zijn wortels uit naar de Italiaanse Rivièra in het oosten en zelfs naar de Pyreneeën in het verre westen.
Tussen Bormes-Les-Mimosa’s in het departement Var tot aan parfumstad Grasse in de Alpes Maritimes loopt een 130 kilometer lange Mimosaroute, die de twee oorden met elkaar verbindt. Iedere plaats op de lijn die zichzelf een beetje serieus neemt, organiseert tussen januari en april -wanneer de diverse variëteiten bloeien- festiviteiten die door tienduizenden belangstellenden vanuit de hele wereld worden bezocht. De bloemencorso’s in onze Bollenstreek zijn er niks bij.
Mimosa wordt gebruikt bij de fabricage van parfum en cosmetica en verwerkt in culinaire producten als honing, brood en chocolade. Minstens zo belangrijker is echter de export van mimosatakken als snijbloemen naar landen over de hele wereld. Honderden boeren op de route houden zich bezig met de teelt van mimosa’s.
De bloementeler is hard bezig als de groep zijn kwekerij in Tanneron binnenvalt. De tafels in de ruimte liggen vol bloeiende mimosatakken. Werknemers zijn druk bezig ze tot nette bosjes te verwerken. Een heerlijk zoete geur prikkelt de neusvleugels. De knalgeel bloeiende bolletjes aan de takken lijken puur goud. Een boeketje met zo’n zes takken kost 3 euro.
Winterzonneschijn
Buiten is de regen overgegaan in sneeuw. Het eerste deel van het thema van de ontdekkingsreis is behoorlijk aan bod gekomen, maar waar is de zon waar de Rivièra zo bekend om staat? De folder ”La route du mimosa” van het Comité Régional du Tourisme Côte d’Azur geeft het antwoord: „In februari en maart presenteert de mimosa zijn prachtige verrassing van goud, licht en geur. Vandaar zijn bijnaam: winterzonneschijn.”
Reisinformatie
Retourvlucht
Transavia voert vanaf Amsterdam en Rotterdam rechtstreekse, goedkope vluchten uit op Nice. Prijzen beginnen bij 130,92 euro per persoon (inclusief toeslagen en taksen) voor een verbinding vanaf Amsterdam en bij 124,77 euro voor een verbinding vanaf Rotterdam. De prijzen kunnen sterk verschillen per dag en zelfs per tijdstip van vertrek. Meer informatie: www.transavia.com.
Transfer naar Isola 2000
Huurauto: De kleinste auto die via www.transavia.com kan worden geboekt (een Opel Corsa of Peugeot 106) kost van maandagmorgen tot zaterdagmiddag 175 euro. Voor dat geld mag je er onbeperkt mee rijden. Het enige is dat de wagen met een volle tank moet worden ingeleverd.
Skibus: Een retourtje Nice-Isola 2000 kost 28 euro. Dat is inclusief een skipas voor een dag. De bus vertrekt onder meer van Nice Airport. Op maandag tot en met donderdag om 9.50 en 17.05 uur, op vrijdag om 9.50 en 17.50 uur en op zaterdag om 9.50, 13.15 en 17.05 uur. Meer informatie: www.isola2000.com/hiverGB/acces.htm.
Accommodatie
In Isola 2000: Er springen twee arrangementen uit de enorme hoeveelheid mogelijkheden. Ten eerste: vier nachten op basis van halfpension (inclusief vijf dagen skipas), geldig van maandag tot en met vrijdag (buiten de schoolvakanties), vanaf 264 euro in een tweepersoonskamer van een tweesterrenhotel en vanaf 290 euro voor een dito kamer in een driesterrenhotel. Ten tweede: twee nachten op basis van half pension (inclusief drie dagen skipas), geldig van maandag tot en met vrijdag, vanaf 144 euro in een tweepersoonskamer in een tweesterrenhotel en vanaf 160 euro in een dito kamer van een driesterrenhotel. Meer informatie: info@isola2000.com en www.isola2000.net/hiverGB.
Aan de Côte d’Azur: www. www.guideriviera.com, www.ot-mandelieu.fr en www.nicetourism.com.