De vloer van de woonkamer van het gezin Pasterkamp is bedekt met zwarte vuilniszakken. Een medewerker van bodemonderzoeksbedrijf Wematech diept een donkerbruine substantie op uit twee grote gaten in de vloer. Hoopjes zand en modder liggen verspreid over het plastic.Loes Pasterkamp kijkt het liefst een andere kant op. „Vlak voordat we in de stacaravan trokken, hadden we het hele huis verbouwd. Er ligt een bijna nieuwe eikenhouten vloer. Daar is nu dwars doorheen geboord. Dit gaat me echt aan het hart.”

Onder de woning van het echtpaar zit sinds 25 jaar de kankerverwekkende stof perchloorethyleen in de grond, de erfenis van een chemische stomerij die er ooit stond. De provincie Flevoland neemt de taak op zich de bodem te saneren, omdat de kosten niet meer zijn te verhalen op de vorige eigenaar.

Naar aanleiding van bodemonderzoek en metingen kwam de provincie met een saneringsplan. Maar volgens het echtpaar is dit plan onvoldoende. Jan Pasterkamp: „De provincie wil het tuintje achter het huis afgraven en de vervuiling in de straat afdekken met klei, maar het gif onder ons huis blijft gewoon zitten. Onbegrijpelijk.”

Om de provincie ertoe over te halen ook de grond onder het huis te saneren, laat het Urker echtpaar een aanvullend bodemonderzoek uitvoeren. „De provincie onderzocht de bodem onder ons huis op 3 meter diepte, wij doen onderzoek op 10 meter. Bovendien zijn er plekken die de provincie heeft laten liggen. Wij denken dat er nog een aanzienlijke vervuiling aan het licht komt.”

Volgens woordvoerder J. Visser heeft de provincie Flevoland geen problemen met het gehouden onderzoek. „Iedereen mag een bodemonderzoek op eigen grond laten uitvoeren. Daar kunnen wij niets tegen inbrengen.” Het definitieve saneringsplan is volgens hem nog niet klaar. „Wij houden de mogelijkheid open om nog veranderingen aan te brengen.”

Het gezin Pasterkamp vindt de situatie in de buurt zorgwekkend. In Wijk 8 krijgen veel relatief jonge mensen kanker. Afgelopen jaar overleed een buurvrouw van 41 jaar. Ook het aantal miskramen en doodgeboren kindjes is groot, stellen de Pasterkamps.

De problemen gingen ook hun niet voorbij. „Mijn eerste man overleed aan darmkanker. Bij mijn tweede man, Jan, is drie jaar geleden een hersentumor geconstateerd. Ik wil helemaal niet zeggen dat het er allemaal mee te maken heeft, maar veel lichamelijke klachten in de buurt lijken op elkaar. Dit kan geen toeval zijn”, vertelt Loes Pasterkamp.

Het gezin is vastbesloten alleen terug te keren naar Wijk 8 als de provincie de hele bodem tot 10 meter diep afgraaft. „Dan weten we zeker dat het honderd procent veilig is.” Volgens Jan Pasterkamp zal dit niet snel gebeuren. „Dat kost de provincie te veel geld.” Nog liever zien de Pasterkamps dat de provincie hen uitkoopt. „Wat ons betreft gaat zij daar honderd jaar saneren, maar dan zitten wij veilig.”

Deze optie is voorlopig nog niet in zicht. „De provincie is bang dat er dan binnenkort tientallen mensen in de rij staan om zich uit te laten kopen. Daarom probeert ze ons al vier jaar zoet te houden. Nu weer met een goedkoop en onvolledig saneringsplan. Maar we geven niet op. We blijven knokken.”