Waar komt de liefde voor auto’s vandaan?„Lastig te zeggen. Ik houd van snelheid, vind autorijden heerlijk en ben bijvoorbeeld ook gek op skiën. Dat is het denk ik. Toen ik een klein kereltje van een jaar of vier was, kende ik alle automerken al. Als ik op straat liep, kon ik ze precies aanwijzen en benoemen.”

Wat rijd je zelf?

„Ik heb een Volvo S60, een leasewagen. Ik had graag een BMW gewild, maar de 3-serie was te klein voor onze gezinssituatie en de 5-serie te duur. Mijn vrouw heeft een Polo. Noem het geen boodschappenauto, want boodschappen doen we meestal met de mijne.”

Hoe heeft je autofilie zich ontwikkeld?

„Tijdens mijn lagere- en middelbareschooltijd stelde ik een uitgebreide collectie autobladen samen. Verder kreeg ik, nog vóór ik op mijn achttiende mijn rijbewijs haalde, een weekendbaan als autoverkoper.”

Hoe ben je bij het RD terechtgekomen?

„Ik reageerde ruim tien jaar geleden op een advertentie waarin een nieuwe automedewerker werd gevraagd. Er waren vier gegadigden. Na een schrijftest -over het thema ”de auto in de gereformeerde gezindte” meen ik- werd ik aangenomen. Kennelijk voldeed het stuk aan de verwachtingen. Misschien omdat ik van jongs af lol had in taal en opstellen.”

Hoe beviel de nieuwe baan?

„Fantastisch. Ik kreeg geld voor werk dat eigenlijk mijn hobby was. Niemand had zo’n leuke bijbaan als ik. Ik studeerde bedrijfseconomie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en naast de inkomsten die de functie me opleverde, was het natuurlijk geweldig om als student iedere week een gloednieuwe auto voor de deur te hebben.”

Is je werkwijze in de loop der jaren veranderd?

„Wat de opbouw van artikelen betreft, nee. Sinds het begin van mijn RD-carrière werk ik een Autotest langs een paar hoofdlijnen uit: inleiding, techniek, weggedrag, interieur, waardering. Het enige is dat het uitwerken tegenwoordig een heel stuk sneller gaat dan vroeger; over het schrijven van een Autotest doe ik nu nog maar drie uur. Als het om de inhoud gaat, vermoed ik dat ik minder uitbundig ben geworden. En ik denk dat ik uitgebalanceerder ben gaan schrijven, zonder mijn oordeel geweld aan te doen.”

Is er een Autotest die je zou willen herschrijven?

„Nee. Bij auto’s testen gaat het om redelijk objectieve zaken waarover je niet van mening hoeft te veranderen.”

Wat zijn de hoogte- en dieptepunten in je loopbaan bij het RD?

„Een van de hoogtepunten was de introductie van de Land Rover Discovery in Schotland. De fabrikant claimt dat zijn modellen de best presterende zijn in off-roadomstandigheden. Dus reed ik tot de raamranden door blubber, riviertjes en branding. Ook mooi was de introductie van de Peugeot 406 Coupé in de Dode Zeevallei van Jordanië. Het leuke was dat daar geen snelheidslimiet gold. Dus kon ik met ruim 200 kilometer per uur langs het water snellen. Het was alleen oppassen voor overstekende ezeltjes. Dieptepunten vormen de schades die ik heb gereden. Waar gehakt wordt, vallen spaanders, hè. Geen ernstige ongevallen, hoor, ik heb nooit iets platgereden. Wat kop-staartbotsingen, een parkeerdeukje, dat soort dingen.”

Voor welke merken heb je een zwak?

„Voor BMW, Lexus, Audi en Porsche. Vanwege hun uitstekende kwaliteit, vooruitstrevende techniek, goede rijeigenschappen en topklasse afwerking. Ook met Toyota heb ik wel iets. Dat bedrijf heeft aansprekende ambities en maakte de afgelopen jaren een geweldige ontwikkeling door.”

Wat is de mooiste auto die je ooit voor het RD hebt getest?

Denkt lang na. Dan: „Die vraag is niet te beantwoorden. Er zaten zo veel mooie tussen. De Maybach was er een van. De lelijkste noemen is makkelijker: de Fiat Multipla. Hoewel ik dat een zwaar ondergewaardeerde auto vind. Hij ziet er niet uit, maar hij rijdt goed.”

In welke auto zou je absoluut niet gezien willen worden?

„In de Chrysler PT Cruiser. Die vind ik echt helemaal niks. Verder heb ik wat tegen verbouwde wagens met een hoop spoilers en veel blingbling. Een auto moet wel naturel blijven en niet eerst langs Halfords hoeven.”

Wat zijn volgens jou de belangrijkste ontwikkelingen op autogebied in de afgelopen tien jaar?

„Veiligheid en milieu hebben steeds meer aandacht gekregen. Wat vroeger optioneel was, is nu vaak standaard. Slechte wagens worden niet meer gemaakt, alleen goede en betere. Daarnaast zijn auto’s groter geworden.”

Zegt iemands auto iets over zijn persoonlijkheid?

„Een merk houdt altijd verband met de waarden die eraan verbonden zijn en waarmee mensen geassocieerd willen worden. Waarom rookt iemand Marlboro? Waarom drink je Heineken? Waarom rijd je die auto? Je autokeus zegt wel degelijk iets over hoe je tegen mobiliteit aankijkt.”

Vanuit de RD-achterban kwam wel eens commentaar op de besproken auto’s. Er zouden te veel dure tussen zitten.

„Ik ben me zeer bewust van de betrekkelijkheid van auto’s en van materiële zaken in het algemeen. Mét de RD-lezers ben ik ervan overtuigd dat onze verwachting niet in het hier en nu kan liggen. Tegelijk is het mijn werk om auto’s te bespreken. Dat doe ik door een dwarsdoorsnede van het productaanbod te geven en er een waardering aan te verbinden.

Ethische kanttekeningen plaatsen is niet de taak van een autoverslaggever. Het is niet mijn verantwoordelijkheid een oordeel te hebben over het bestedingspatroon van de lezer.

Ik heb me altijd verbaasd over discussies rond de vraag of auto’s boven de 50.000 euro wel besproken moeten worden. Een krant maken blijft een commerciële onderneming, ook al heeft die krant een missie. Als je ziet dat autoadvertenties het goed doen, moet je daarop inspelen. BMW en Mercedes leenden mij graag auto’s uit omdat een relatief groot deel van de RD-achterban in dure wagens rijdt! Dat wil niet zeggen dat ik bij het selecteren geen rekening hield met het profiel van de achterban. Zo kregen gezinsauto’s extra aandacht en kwamen sportwagens niet of nauwelijks aan bod.”

Waarom stop je ermee?

„Ik heb er gewoon geen tijd meer voor. Een gezin met twee prachtige dochters en boeiend werk verdienen prioriteit. De vreugde van het test- en schrijfwerk is langzaam in een verplichting veranderd. Aan alle goede dingen komt een eind. Ik heb er enorm van genoten, maar het is mooi geweest. Ik hoop dat ik nu meer tijd krijg om te tennissen bijvoorbeeld.”

Arno Witvliet (30)

Manager Marketing & Alliances Europe bij Cordys

Gehuwd

Twee dochters (1 en 3 jaar oud)

Techniek

Vaste verhaalopbouw; flamboyante schrijfstijl met personificaties en enkele archaïsmen; maximumvermogen: circa zestig artikelen per jaar; topsnelheid: drie uur schrijven aan een Autotest.

Maten, gewicht en prijs

Circa 1,94 meter lang; 86 kilo; prijs Arno Witvliet 3.0 TDI: onbetaalbaar.

Waardering:

Plus: Kennis van zaken, goede opbouw en stijl, topklasse afwerking.

Min: Enkele bekeuringen en schades.

Alternatieven:

Mobielpagina zonder Autotest

Heeft niet dezelfde uitstraling als een mobielpagina mét Autotest. Is te vergelijken met een Kerkpleinbijlage zonder preekbeurten. Bovendien zijn er minder advertenties op te verkopen.

Katern zonder mobielpagina

Biedt onvoldoende informatie. Een zichzelf respecterende consumentenbijlage kan niet om ontwikkelingen in de autobranche heen.

Freelancer Tony Vos. Journalist met jarenlange ervaring in het testen van auto’s. Heeft naar eigen zeggen benzine in zijn bloed. Neemt het werk van Arno Witvliet per 14 januari over.