Zij allen hebben enerlei hart en enerlei weg om de Heere te vrezen en worden door een Geest en Zijn lering op dezelfde weg naar de hemel geplaatst. Waaruit dan volgt dat ze allen dezelfde gemoedgestalte en bevinding hebben, zoals dezelfde klachten over ellende, blindheid, duisternis, verdorvenheden en ongeloof. Dat is te zien uit alle klachten der heiligen en is overvloedig te zien in de Psalmen van David, de Klaagliederen van Jeremía en elders. Soms moeten zij klagen: „Wij zien geen teken meer” (Ps. 79:9).De vijand verwoest wel eens alles in het heiligdom en stelt zijn tekenen in plaats van de tekenen van de Geest. Dat zijn zwarte tekenen van aanstoot. Maar dan komt de Heere wederom hun voor als een God van goedertierenheid, met de genade van de oude tijd. Dat is ook weer teerkost op de weg. De kinderen worden wel met melk en zachter voedsel gevoed, terwijl meer gevorderden met vaste spijze gevoed en gesterkt worden. Zij ontvangen ze echter allen uit dezelfde volheid van genade.

Johan Janzonius, predikant te Veendam (”De weg naar de hemel”, 1760)