Toch leek de timing goed. Een jaar eerder was een prototype enthousiast ontvangen. De economie bloeide, zodat steeds meer Amerikaanse gezinnen een tweede auto aanschaften. Benzine was goedkoop, het wegennet breidde zich steeds meer uit.Dus deed de fabrikant zijn best op deze speciale uitvoering van de Custom Royal Lancer, het toenmalige tweedeurs topmodel van Dodge. In de deurbekleding en op het dashboard kwam de kleur roze terug, het tapijt was bordeauxrood en op het dashboardkastje zat een sierlijk naamplaatje. Bij de auto werd standaard een aantal met zorg uitgekozen accessoires geleverd: een plastic regencape met rozenknopjespatroon en gouden drukknopen, een bijpassende regenhoed in zeemansstijl, een paraplu -met rozenknopjesmotief- en een roze schoudertas met een wijnkleurige, zijden voering.

Aan de motor was echter weinig lievigs te bekennen. „Net als de andere Custom Royal Lancer-modellen was de La Femme voorzien van een Super Red Ram Hemi-V8-motor met maar liefst 183 pk. Tegen meerprijs was zelfs een woest brullende 193 pk uitvoering met dubbele uitlaten en verlaagd onderstel leverbaar. Dat was, zeker in die tijd, nou niet bepaald supervrouwelijk”, aldus de Nederlandse importeur van Dodge, DaimlerChrysler Nederland.

Stoerder
Dodge, een merk dat bekendstaat om zijn grote, uitgesproken modellen, richtte zich destijds alleen op de Amerikaanse markt. Tot nu toe is in Europa via handelaren wel aan een Dodge te komen, maar niet via officiële dealers. Daar gaat verandering in komen. Vijftig jaar na de mislukking van La Femme probeert de fabrikant opnieuw een succesvolle, vernieuwende auto te brengen, dit keer bedoeld voor de Europese markt: de Dodge Caliber. De fabrikant waakt ervoor om dezelfde fout te maken als een halve eeuw geleden en positioneert de wagen nu nadrukkelijk niet als ”vrouwenvoertuig”. Op tierlantijntjes zou nu „geëmancipeerd gereageerd worden”, vermoedt Bas van der Wal, pr-manager van onder meer Dodge.

Toch is er bij de uitvoering van de nieuwe Dodge Caliber wel gedacht aan wat vrouwen op prijs stellen. De achterklep is groot, de bank opklapbaar, de stoelzittingen zijn hoog van de bodem geplaatst, zodat de bestuurder, ook al is hij (zij) wat kleiner, een goed overzicht heeft.

Door de jaren heen heeft de auto-industrie ijverig proberen uit te vinden wat voor auto vrouwen willen. Volvo showde vorig jaar maart de Your Concept Car (YCC), een auto die door een team van uitsluitend vrouwen is ontworpen. Bij hun ontwerp hielden ze rekening met de ideeën en deskundigheid van honderden vrouwen. Uit de bus kwamen eisen als slimme opbergmogelijkheden, een gemakkelijke in- en uitstap, goed zicht rondom, weinig onderhoud en gemakkelijk parkeren. De conceptcar bood verder de mogelijkheid ruitenwisservloeistof bij te vullen via een dop aan de zijkant van de auto, zodat de motorkap niet open hoefde. In productie genomen werd de YCC echter niet.

Ford presenteerde in 2000 een prototype dat evenmin de weg opging: de Ford Windstar Solutions. De auto was huiskamer, kantoor en keuken ineen. In de bagageruimte zat een magnetron. Verder waren twee koelkastjes, bekerhouders, een prullenbak en een stofzuiger aanwezig.

Vooroordelen
Nuchtere verkoopcijfers van de RAI Vereniging laten zien welke auto’s vrouwen daadwerkelijk aanschaffen. Vorig jaar stond de Fiat Panda bij hen bovenaan, gevolgd door de Peugeot 206, de Toyota Yaris en de Opel Corsa. Als verklaring voor de populariteit van de Yaris noemt Toyota „uitstraling, veiligheid, ruimte, comfort, zuinigheid en wendbaarheid.” Opel-woordvoerder Jeroen Maas vindt de Corsa „gewoon praktisch in gebruik.”

Jacobien Beeker, die een paar jaar geleden de website www.automobiliste.nl opzette omdat ze „helemaal niets” snapte van de gangbare autosites, vat bondig samen wat autofabrikanten zich best realiseren. „Vrouwen kiezen niet emotioneler dan mannen. Juist niet. Dat is net zo’n uitspraak als „Mannen kiezen de auto, vrouwen de kleur.” Dat zijn de bekende vooroordelen waar ik heel moe van word. Waar ik tegen vecht. Vrouwen gaan voor praktisch. Veiligheid, betrouwbaarheid, een niet te grote wagen, de kosten en het milieu - dat zijn de zaken waar ze op letten. Zij zien de auto vooral als gebruiksvoorwerp, niet als statussymbool.”

Mary Anderson bedacht ruitenwisser
Ongeveer de helft van de 345 uitvindingen op vervoersgebied stond in 1923 op naam van vrouwen, meldt www.automobiliste.nl. De helft daarvan had te maken met auto’s. Op de site staan een paar aardige voorbeelden van vrouwelijke pioniers in de autobranche.

Florence Lawrence (1886-1938) hield van auto’s en was in haar tijd een van de weinigen die er een bezaten. Zij ontwierp in 1914 de eerste richtingaanwijzers. Haar systeem bestond uit een soort arm die verbonden was met de achterbumper. De bestuurder kon door middel van een knop de arm elektronisch omhoog of omlaag bewegen. Aan die arm zat een bord bevestigd dat aangaf welke richting de auto zou nemen. Het remsysteem dat Lawrence bedacht, werkte op dezelfde manier. Zodra ze het rempedaal indrukte, kwam een bord met ”Stop” omhoog.

In 1903 kreeg Mary Anderson patent op de eerste ruitenwisser. Dat automobilisten bij regen hun ramen open moesten doen om iets te kunnen zien, vond ze maar niets. Ze ontwikkelde een draaibare arm met rubberen blad. Die was via een hendel vanuit de auto te bedienen. De ruitenwisser kwam in 1916 standaard op alle Amerikaanse auto’s.

Alice Huyler Ramsey (1887-1983) was de eerste vrouw in de VS die van de oostkust naar de westkust reed. Op 9 juni 1909 begon ze haar tocht van Manhattan naar San Francisco. Drie vrouwen zonder rijbewijs vergezelden haar. Kaarten namen ze niet mee en de route leidde absoluut niet over fraaie asfaltwegen. De rit -van 6115 kilometer- duurde 59 dagen. Na de tocht begon Huyler Ramsey met autoracen. Daarbij versloeg ze haar mannelijke collega’s met grote regelmaat. Uiteindelijk accepteerde men haar niet langer als lid van de nieuw opgerichte autoverenigingen.

Meer informatie: www.automobiliste.nl.