Verder is er voorzien in schuldverlichting voor een tweede groep landen als die landen bereid zijn aan bepaalde voorwaarden te voldoen.Dat kan de totale schuldverlichting op 55 miljard dollar brengen. „Historisch”, verzuchtte de Britse minister van Financiën, Gordon Brown, die zich sterk heeft ingezet voor deze schuldverlichting voor de armste landen. In plaats van hun schaarse inkomsten te besteden aan schuldaflossing, kunnen deze landen hun geld nu investeren in algemene armoedebestrijding en verbetering van het onderwijs en van de volksgezondheid.

De leiders van de G-8-groep werden het afgelopen zomer in Schotland in beginsel al eens over de schuldverlichting. De ministers van Financiën van deze groep (de VS, Canada, Japan, Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland, Italië en Rusland) werden het vrijdag eens over een aantal openstaande praktische punten. Dat akkoord werd zaterdag goedgekeurd door de beleidscommissie van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), voorgezeten door Gordon Brown.

Vervolgens werd het akkoord zondag voorgelegd aan de top van de Wereldbank. Zowel IMF als Wereldbank ging in beginsel akkoord. De lidstaten van beide instituten moeten het akkoord nog in meerderheid goedkeuren, maar dat is slechts een formaliteit. De miljarden die de groep armste (voornamelijk Afrikaanse) landen niet hoeven terug te betalen was men verschuldigd aan het IMF, de Wereldbank en de Afrika Ontwikkelingsbank. De G-8 stellen zich garant voor de dekking van het financiële gat dat daar nu ontstaat.

Daarvoor is volgens Nederland extra geld nodig, omdat anders andere arme landen in de naaste toekomst met problemen te maken krijgen omdat genoemde instellingen te krap bij kas zitten. Volgens de nieuwe IMF-voorzitter Paul Wolfowitz is de garantie van de G-8 om het ontstane gat „dollar voor dollar” aan te vullen „waterdicht.” Er blijft nog wel onenigheid over de criteria waaraan landen moeten voldoen die voor de aanvullende schuldverlichting in aanmerking willen komen.

Tijdens de bijeenkomsten van de twee zusterorganisaties IMF en Wereldbank werden de afgelopen dagen meningsverschillen duidelijk over de toekomstige koers van beide instituten. Washington wil dat zij zich minder concentreren op hulp aan de armste landen en meer op het oplossen van algemenere problemen. De Amerikanen wijzen daarbij onder meer op China, dat volgens hen de waarde van de Chinese munt manipuleert om de eigen export te bevorderen.

De Amerikanen pleiten voor initiatieven van de kant van het IMF om China ertoe te bewegen aan deze „concurrentievervalsende” praktijk een eind te maken. De G-24-groep van ontwikkelingslanden kritiseerde de ondervertegenwoordiging in IMF en Wereldbank van de ontwikkelingslanden. „De rijke landen stellen de regels op en beslissen het spel; de arme landen kunnen daar weinig tegen doen omdat zij in IMF en Wereldbank ondervertegenwoordigd zijn”, aldus Poonam Kaushik, een vakbondsleider uit India die de bijeenkomst van financiële leiders in Washington volgde.