Op de synodetafel lag vrijdag een concept van een schriftelijk appèl, bedoeld voor de nieuwe vrijgemaakten om „in de eenheid van het algemeen en ontwijfelbaar christelijk geloof te komen tot herstel van de verbroken gemeenschap.”In de brief wordt onder meer uitgesproken dat de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt „verdriet hebben om de verbroken gemeenschap na zoveel jaren van kerkelijke samenleven en verbondenheid.”

Tussen de synode van Zuidhorn (2002) en die van Amersfoort (2005) hebben meer dan 1000 leden het kerkverband verlaten. „Het verdriet over de verbroken kerkelijke gemeenschap vergt een reactie waarin het verlangen tot herstel van de scheur op basis van de Heilige Schrift en in gebondenheid aan de belijdenis van de kerk stem krijgt.”

In de conceptbrief wordt verder gewezen op de pastorale verantwoordelijkheid voor elkaar en voor de kerk, ook als die aangevochten is „en we veel gebreken in haar constateren.”

Volgens de brief hebben de uitgetredenen echter geen „strijdigheden met Schrift of belijdenis aangetoond.”

Bij de bespreking van de conceptbrief door de synode pleitte ds. H. van den Berg (Berkel en Rodenrijs) voor het aangaan van een gesprek met de nieuwe vrijgemaakten. „Als je de pers leest, heb je vaak het gevoel dat het gesprek voorbij is. We willen juist graag in gesprek komen. De brief moet wervend zijn, met een toon van bewogenheid. Startpunt is: Eigenlijk horen we bij elkaar. Wat bindt ons samen?”

Ds. Van den Berg vroeg zich af of de tijd rijp is voor een appèl. „Na soms harde woorden over en weer mag de brief geen munitie worden om elkaar over en weer te beschieten.” Hij stelde voor om in de brief niet inhoudelijk op dingen in te gaan, maar alleen een uitnodiging tot gesprek te sturen.

„We moeten elkaar een tijd los laten”, adviseerde ds. Jac. Ophoff (Roden). „Wat willen we eigenlijk met zo’n brief bereiken? De pogingen om elkaar vast te houden zijn voorbij. Mensen hebben hun keuze al gemaakt. Aan wie moet je de brief richten? Aan een kerk, een afgescheiden groep, een sekte? Verwoord de pijn vanwege de breuk in een korte brief en probeer niet te overtuigen.”

Ook ds. J. Ophoff uit Zwijndrecht vindt een korte brief voldoende. „Dat kan één A4-tje zijn. Het is goed om een brief te schrijven, maar vul die in met de gedachte: Hoe ga ik in gesprek met broeders en zusters met wie ik op heel veel geestelijke punten een conflict heb?” Volgens de predikant is de enige manier om naar hen toe te gaan en te zeggen: „Wij missen u, wij zoeken u, wij verlangen naar u en willen graag met u in gesprek komen.”

Ds. P. Niemeijer, woordvoerder van het moderamen, zei niet te weten of een appèl effect zal hebben. „Ik wil alleen kijken naar wat nu onze taak en roeping is. We zijn de eerste synode na de breuk. Als we het nu niet doen, wanneer dan?”

Hij gaf aan dat de brief niet is bedoeld als een inhoudelijke reactie op de nieuwe vrijgemaakten. „Als het als munitie wordt gebruikt, ligt dat niet aan ons. Als kerken hebben we nooit gezegd dat het gesprek voorbij is.”

Ds. Niemeijer benadrukte dat het in de conceptbrief niet gaat om zomaar een gesprek met de nieuwe vrijgemaakten, maar om een appèl. „Dat is veel sterker dan een gesprek. Deze broeders en zusters hebben het kerkverband verlaten. Ze hebben de tempel van God geschonden. Dát wil ik overeind houden.”