Hoe behoorden nu alle inwoners van Nederland en in het bijzonder onze stad, gerechtigheid te leren. Hoe ver moesten wij hierin gevorderd zijn? Maar helaas, wat is hier een reden tot bestraffing! Wat zijn er al velen die hun ogen en oren sluiten voor Gods gerichten en ongevoelig zijn.Hoe weinig zijn er die Gods gerechtigheid leren. Ach, vond men ook nu zulke goddelozen niet, die stijf geworden zijn op hun droesem. Ja, de mensen verharden zich tegen Gods gerichten en men wordt onder de roede erger en leert ongerechtigheid. Zwegen wij, deze lege stoelen en banken zouden spreken. Die zullen in het oordeel tegen hen getuigen. Terwijl wij, als gezanten van God, de waarheid, ja het Woord des levens verkondigen, verlaten uw kinderen mij. Niet alleen willen de mensen zelf uit Gods gerichten geen gerechtigheid leren, zij willen hierover ook niet bestraft of overtuigd worden of tot hun plicht opgewekt worden.

Het is het zwaarste gericht van alle gerichten, dat men daaronder blind en ongevoelig is, want daarop volgt een zekere ondergang. Die door Gods gerichten geen gerechtigheid leren oefenen, zullen het loon van de werkers der ongerechtigheid ontvangen.

Carolus Tuinman, predikant te Middelburg (Keurstoffen, 1740)