Wereldkundig
De nasleep van de bomaanslagen in Londen houdt ook deze week de internationale media bezig. Vooral de Amerikaanse kranten putten zich uit in commentaren en analyses voor wat zij zien als de Britse herhaling van 11 september.
Christian Science Monitor
The Christian Science Monitor verbaast zich over de -in zijn ogen typisch Britse- onverstoorbaar kalme reactie van de Londense bevolking op de aanslagen in Londen. Crises het hoofd bieden zit de Engelsen in hun genen, aldus de Amerikaanse christelijke krant, die veel lof heeft voor het optreden van premier Tony Blair.
„Niemand kan de kalmte beter bewaren dan de Engelsen. Dat werd donderdag weer duidelijk toen Londen dan toch ten prooi viel aan de terreuraanslag die het al zo lang had verwacht. In de bloedige nasleep was het meest in het oog springende de manier waarop iedereen -van Tony Blair tot de gewone politieman op straat- in rustige waardigheid met de situatie omging. Als de terroristen ten doel hadden paniek te zaaien, dan is die opzet totaal mislukt.
Toegegeven, het is makkelijk om emotioneel te zijn in de nasleep van een crisis; objectieve gegevens worden gemakkelijk overboord gegooid. Het is ook dwaas om de reactie van de Londenaren te vergelijken met die van de New Yorkse of Madrileense bevolking, want hun tragedie was fundamenteel anders, zowel in de timing als in aard en omvang. Toch, als je er geïsoleerd naar kijkt, is de manier waarop de Londenaren zich gedroegen enorm indrukwekkend. Dat zou vertrouwen moeten wekken bij degenen die in angst leven en degenen die vastbesloten zijn kwaad te doen moeten ontmoedigen.
Blair heeft opnieuw die geheimzinnige vaardigheid laten zien om zich zowel als staatsman en als gewone Brit te presenteren. Zijn ijzeren vastberadenheid was helemaal op haar plaats, maar dat gold ook voor zijn oprechte emotie. Wat Blair zo bijzonder maakt is dat hij instinctief weet wanneer het passend is -nee, van wezenlijk belang- om zonder aantekeningen te spreken, recht uit het hart. In zo’n situatie is hij ook nog eens gezegend met een talent van welsprekendheid. In de nasleep van de crisis werd het Britse volk eraan herinnerd wat een leider groot maakt.”
Time Magazine
Time Magazine waarschuwt voor meer terreuraanslagen in Europa. Het ’oude werelddeel’ heeft grote allochtone gemeenschappen, wat het risico van terreur verhoogt, meent het Amerikaanse weekblad.
„De aanslagen van 7 juli herinneren ons eraan dat Europa, meer dan ooit tevoren, het middelpunt van de dreiging vormt. Dat komt voor een deel doordat Europese landen zoals Groot-Brittannië een traditie hebben om immigranten uit Noord-Afrika en Pakistan te verwelkomen. De kinderen van deze immigranten -velen van hen zitten zonder werk en leven in getto’s in geïsoleerde buitenwijken of stadscentra- voelen zich vaak vervreemd van het verdraagzame klimaat van Londen of Parijs. Vervreemd en verveeld. (…) Zij zijn een samenklontering van jihadstrijders.”
The New York Times
De New York Times maakt zich boos over de volgens hem zinloze oorlog in Irak die al meer dan 1750 Amerikaanse levens heeft geëist. Daarmee leidt president Bush nog steeds de aandacht af van de werkelijke problemen op het gebied van terreurbestrijding.
„De terreuraanslagen in Londen van afgelopen week moeten worden gezien als een herinnering aan het feit dat de oorlog van Bush de aandacht en middelen op een afschuwelijke manier heeft afgeleid van de eigenlijke strijd tegen het terrorisme. Sterker nog: deze oorlog heeft zelfs het gevaar van terroristische aanvallen op de VS en hun bondgenoten verhoogd.”
The Washington Times
In een reactie op de aanslagen in Londen vraagt The Washington Times zich af waarom figuren als Osama bin Laden nog altijd niet zijn gevonden. Volgens het Amerikaanse dagblad hebben de Verenigde Staten het te druk met het oppoetsen van hun imago, waardoor zij dagelijks levens van Amerikaanse militairen op het spel zetten.
„CIA-directeur Porter Goss is bekritiseerd omdat hij tegen (het weekblad, red.) Time heeft gezegd dat hij een „uitstekend” idee heeft van de verblijfplaats van Osama bin Laden, waarmee hij impliceerde dat het Amerikaanse respect voor de soevereiniteit van Pakistan verhindert dat wij actie ondernemen om hem gevangen te nemen of te doden.
Ik ben geneigd te geloven dat de uitspraak van de heer Goss deel uitmaakt van een georganiseerde poging van de Amerikaanse regering om de Pakistaanse president onder druk te zetten om het altijd onduidelijke ”meer” te doen om Bin Laden uit de weg te ruimen.
Hoewel de woorden van de heer Goss deel uitmaken van de nimmer eindigende Amerikaanse zoektocht om buitenlanders te vinden die hun vuile werk opknappen, heeft de CIA-chef de Amerikanen toch een geweldige, zelfs heldhaftige dienst bewezen door te zeggen dat de Amerikaanse regering te veel respect heeft voor de Pakistaanse soevereiniteit om Bin Laden zomaar op Pakistaans grondgebied te vermoorden. Goss’ uitspraak is het meest eerlijke bewijs tot nu toe dat Amerikaanse leiders meer geven om het ’kruiden’ van de internationale opinie dan om het beschermen van Amerikaanse levens.”