Dat heeft dr. P. Blokhuis, voorzitter van de Stichting voor Reformatorische Wijsbegeerte, zaterdag in het Friesch Dagblad gezegd.

Het besluit van de beide faculteiten is „een bittere pil” voor de stichting, aldus dr. Blokhuis, die vanmorgen niet bereikbaar was voor commentaar. Ook prof. Geertsema wil desgevraagd geen reactie geven en op de faculteiten was vanmorgen evenmin iemand voor commentaar bereikbaar.

De stichting onderhoudt al tientallen jaren een bijzondere leerstoel in Utrecht en Groningen. Zij had ook al advertenties geplaatst voor de vacature die zou ontstaan na de emeritering van prof. Geertsema. Volgens Blokhuis was er al zicht op een opvolger.

In het Friesch Dagblad zegt Blokhuis dat het niet de universiteiten zelf, maar specifiek de faculteiten filosofie zijn die niet langer ruimte willen bieden aan levensbeschouwelijk geïnspireerd wijsgerig onderwijs. Het aanstellen van bijzonder hoogleraren kost de faculteiten niets, maar zij vinden dat dit wel bij hen moet passen.

Volgens Blokhuis concentreren de faculteiten zich sterk op zogenaamd objectieve wetenschapsfilosofie. „De brede levensbeschouwelijke invalshoek van de reformatorische wijsbegeerte vinden ze te christelijk gekleurd, te veel theologie.”

De reformatorische wijsbegeerte ontstond in de jaren twintig van de vorige eeuw, en twee namen zijn er onlosmakelijk mee verbonden: die van D. H. Th. Vollenhoven en H. Dooyeweerd, beiden vanaf 1926 hoogleraar aan de Vrije Universiteit.

Reformatie van het denken betekende voor hen de afwijzing van „iedere synthese met enig denken, dat zich niet stelt onder de rechtstreekse soevereiniteit van God over al het geschapene” (statuten).

De reformatorische wijsbegeerte is een wijsgerige richting die ernaar streeft een integraal christelijke wijsbegeerte te zijn. Zij wil bij het licht van de in de Bijbel geopenbaarde waarheid wijsgerig reflecteren over de geschapen werkelijkheid als wetmatige en genormeerde werkelijkheid; over de gevolgen van de zonde in die werkelijkheid; en over de betekenis van de verlossing die door het lijden en sterven en de opstanding van Jezus Christus aan de mens en de wereld geboden wordt.

Aan de verdere uitbouw van de reformatorische wijsbegeerte heeft een groot aantal personen meegewerkt, zowel binnen als buiten Nederland. Als organisatorisch voertuig voor hun wijsgerige inzichten en idealen werd in 1935 de ”Vereniging voor Calvinistische Wijsbegeerte” opgericht. In datzelfde jaar is ook de uitgave van het tijdschrift Philosophia Reformata gestart als het wetenschappelijk orgaan voor de uitbouw van deze wijsgerige richting.

In 1947 werden de eerste bijzondere leerstoelen voor calvinistische wijsbegeerte ingesteld. Inmiddels zijn er acht bijzondere leerstoelen (inmiddels reformatorische wijsbegeerte geheten), waar studenten colleges kunnen volgen.

Hoogleraren zijn op dit moment M. de Vries (Delft), M. J. Verkerk (Eindhoven), E. Schuurman (Wageningen), H. G. Geertsema (Groningen, Utrecht), G. Glas (Leiden), J. Hoogland (Twente) en R. Kuiper (Rotterdam).

„Het onderhouden van leerstoelen behoort tot onze kernactiviteiten”, aldus dr. Blokhuis in het Friesch Dagblad. „Wanneer die gelegenheid om colleges te geven ons ontnomen wordt, moeten we ons bezinnen op wat we anders kunnen doen om christelijke filosofie te bevorderen.”