Het college zelf concludeert in haar programmaverantwoording aan de gemeenteraad dat in 2004 maar liefst 87 procent van de 88 beleidsdoelen zijn gehaald.

Dat getal staat in schril contrast met de bevindingen van de rekenkamer. Die constateert dan ook dat de kwaliteit en betrouwbaarheid van de programmaverantwoording 2004 die het college de gemeenteraad heeft verstrekt, „zeer beperkt” is. Het is zelfs de vraag of de uitvoering van het collegeprogramma wel op koers ligt, schrijft de rekenkamer.

In 2002 heeft het college bij haar aantreden 88 doelen gedetailleerd omschreven die het in de collegeperiode van jaar tot jaar wil realiseren. Drs. R. Mul, directeur van de Rotterdamse rekenkamer, noemt het onduidelijk waarop het college het bereiken van mijlpalen in 2004 heeft gebaseerd. Als voorbeeld noemt hij dat het college zegt een aantal veiligheidsdoelen te hebben gehaald, terwijl de indexmeting over 2004 op dat moment nog niet eens bekend was.

Van een aantal doelen heeft de rekenkamer ook vastgesteld dat het door het college gerapporteerde cijfer onjuist is en dat er niet altijd volledig wordt gerapporteerd. Zo luidt een van de doelen dat Rotterdam ieder jaar start met de bouw van 3000 woningen. De rekenkamer constateert dat een substantieel deel ervan in 2004 niet is gestart.

In een reactie op het rapport van de rekenkamer zegt het college dat de te maken kosten om de gestelde beleidsdoelen te bereiken in verhouding moeten staan tot het beoogde maatschappelijke rendement van de inspanningen. „De rekenkamer dreigt het kind met het methodische badwater weg te gooien”, reageert het college. De kwaliteit van het totaal van de feitelijk behaalde resultaten zijn voor haar belangrijker dan de individuele score van een beleidsdoel.