Van Tilburg begon zijn muzikale loopbaan op elfjarige leeftijd achter het harmonium van de christelijke gereformeerde kerk van Gorinchem. Daarna begeleidde hij achtereenvolgens de diensten in de hervormde kerken van Spijk, Heukelum, Rumpt en Werkendam. Sinds 1992 was hij verbonden aan de gereformeerde kerk in Sliedrecht.

Op de middelbare school speelde Van Tilburg met de gedachte theologie te gaan studeren. Nadat hij Dirk Jansz. Zwart het canonisch voorspel over Psalm 84 van Jan Zwart hoorde spelen, koos hij echter voor de muziek. Spijt van die keus heeft hij nooit gehad. „Ik zou voor geen geld van de wereld iets anders willen. Dat je in het muziek maken iets voor anderen kunt betekenen, maakt dit beroep schitterend”, stelde hij in interview met deze krant.

Van Tilburg studeerde bij Jan Bonefaas, Feike Asma en Adriaan Kousemaker. De Zwart-school bleef hij met overtuiging trouw: „Ik ben romanticus in hart en nieren en speel graag koraalbewerkingen van onder meer Zwart, Asma en Bonefaas.”

Hij deed dit tijdens kerkdiensten, maar ook aan het begin en eind van de talloze orgelconcerten die hij gaf. „Niet alleen vanwege de smaak van het publiek, ik sta er zelf volledig achter. Ik wil in mijn orgelspel een Boodschap uitdragen, met een hoofdletter.”

De romantische inslag manifesteerde zich ook in de bewerkingen voor koor, orgel en overige instrumenten die hij schreef.

Frans van Tilburg werkte mee aan radio- en tv-opnames en aan de realisatie van orgel- en koor-lp’s en cd’s. Hij dirigeerde onder meer het gemengd koor Asaf uit Papendrecht, het gereformeerd kerkkoor Sliedrecht en oratoriumverenigingen in Spijkenisse en Ridderkerk. Hij werkte graag met koren, een repetitie was voor hem altijd een „opkikker.”

Meer dan een kwarteeuw was hij als orgeldocent verbonden aan de streekmuziekschool in Gorinchem. Hij zag het als een sport om te zien wat er uit leerlingen te halen viel.

Bert Kruis, een van zijn leerlingen, werkte meer dan twintig jaar met Van Tilburg samen. Ze begeleidden elkaars koren, gaven samen concerten en maakten cd’s. Kruis herinnert zich zijn leermeester als een uiterst bescheiden man. „Had hij kritiek, dan was die altijd opbouwend. Hij was een romanticus met een brede blik, die met genoegen een cantatedienst kon bijwonen. Met zijn koren voerde hij grote werken uit van Bach, Händel en Haydn. Het begeleiden van de samenzang tijdens de eredienst had de liefde van zijn hart. De opmerking van één kerkganger dat hij iets aan zijn spel had gehad, deed hem veel meer dan loftuitingen na een concert.”