Haar besluit leidde tot heftige demonstraties van kopten die het ontoelaatbaar vinden dat een vrouw van een priester het christelijk geloof de rug toekeert.

De demonstraties weerspiegelden frustraties over de grote aantallen christenen die jaarlijks tot de islam overgaan, mogelijk wel enkele duizenden per jaar. De Egyptische veiligheidsdienst spoorde de ondergedoken vrouw op en gaf haar in handen van de kerk. Daarna heeft niemand haar meer gezien. Ze verdween, zo blijkt nu, in het klooster van Bishoi, een mannenklooster dat als residentie van de koptische patriarch (paus) Shenoeda III dient. Zij kreeg een verbod van de patriarch om wie dan ook te spreken.

De patriarch heeft enkele dagen geleden zijn verbod op contact met Wafaa Costantine nog weer herhaald, zo zegt de in Egypte woonachtige jezuïet Christiaan van Nispen. „Maar dat doet de kerk geen goed.” Prominente moslims schreven in de Egyptische pers dat de kerk Wafaa Costantine heeft gedwongen terug te keren tot het christelijk geloof. „Moslims noemen dit feit heel vaak in persoonlijke ontmoetingen”, zegt Van Nispen. Hij vindt dat het verbod „de geloofwaardigheid van pleidooien van de kerk voor godsdienstvrijheid niet ten goede komt.”

Dr. Mary Massud, hoogleraar Engels aan de universiteit van Ain Shams in Caïro, is een van de vele kopten die geloven dat het optreden van de koptische patriarch terecht is. „De patriarch heeft zo’n enorm gezag. Als hij meent dat dit verbod nodig is, moet hij daar wel goede redenen voor hebben, al noemt hij die redenen niet.” Massud gelooft dat het leven van Wafaa Costantine wordt bedreigd en dat de kerk daarom probeert haar te beschermen. Ook denkt de hoogleraar dat Costantine met rust gelaten wil worden.

Dr. John Watson, een anglicaanse specialist in koptische kwesties en auteur van verschillende boeken en vele artikelen over de kerk in Egypte, vindt het verbod van de koptische patriarch een heel slechte zaak. „Het laat zien dat de kerk in Egypte nauwelijks respect heeft voor individuele keuzes.” Volgens Watson is het belangrijk dat Costantines eigen mening wordt gehoord en gerespecteerd.

De Amerikaanse ambassade maakt al vele jaren rapporten over de status van mensenrechten en godsdienstvrijheid in Egypte. In die rapporten is tot nu toe de Egyptische overheid vaak bekritiseerd voor bijvoorbeeld ongelijke praktijken in het bouwen van kerken en moskeeën. In het rapport voor 2004/2005 echter komt ook het besluit van de Koptisch-Orthodoxe kerk vrijwel zeker onder kritiek.

De zaak van Wafaa Costantine laat zien dat geloofsovergang van de ene godsdienst naar de andere niet alleen uiterst gevoelig ligt in Egypte, maar ook dat veel religieuze leiders de belangen van hun gemeenschap stellen boven individuele belangen. Daarin verschillen koptische christenen niets van hun moslimlandgenoten.