Dat wij allen moeten sterven, is zonder twijfel. Al is de dood voor Gods volk door Christus verslonden tot overwinning, wij moeten toch sterven. Want het is de mens gezet, door Gods eeuwig raadsbesluit, eenmaal te sterven.Maar hoe moet men sterven om zalig te sterven? In de Heere, zegt onze tekst. In de Heere, Die de Vader tot koning over Sion gezalfd heeft, Die de enige Zaligmaker van de wereld is.

In de Heere sterven in de eerste plaats zij aan wie in het midden van de strijd waarin Babel de nederlaag zal lijden wordt toegeroepen: Zalig zijn de doden die in de Heere sterven, om Zijns naams wil. O, heerlijke en gelukzalige dood!

Doch dit zeg ik nog niet omdat zij zalig sterven, maar omdat ze de dood ondergaan om Zijnentwil, Die duizend levens waard is. Er is geen heerlijker dood dan voor Jezus’ Naam te sterven. Vele duizenden hebben dit droevig lot ondergaan, doch in waarheid is het het allergrootste geluk.

Alle gelovigen echter die in vrede naar het graf gebracht worden, sterven in de Heere. Die in Christus is, heeft zijn ziel aan Jezus tot zaligheid overgegeven en toevertrouwd. Hij heeft het gewicht van zijn zaligheid in Zijn handen gesteld.

Ja, die in de Heere is, heeft zich met ziel en lichaam voor tijd en eeuwigheid aan Jezus ten eigendom verbonden. Hij is in Hem erfgenaam van alles. Hij bezit al de rijkdommen van Christus en is erfgenaam des levens.

Johannes Groenewegen, predikant te Werkendam (Verzameling van veertien predikatiën, 1766)